Ýyi geceler, Bir çaðrýcý arkadaþýmýzýn kendince haklý bir rahatsýzlýðýný dile getirmesi üzerine bir kaç gündür maillerin güzergahý farklý alanlara kaymaya baþladý. Teknik ve hukuki boyutla baþlayan tartýþmalar, þekilsel hali ile ilgili olma özelliðini aþarak özünü sorgular bir hal aldý. Þunu hatýrlamakta fayda var: bildiðimiz üzere bu oluþum, cinsiyeti, yaþý, statüsü, mesleði.. vs. farketmeden, vicdan sahibi olan herkesin kýyýsýndan köþesinden tutarak birþeyler yapma özelliðini taþýyor. Diðer bir ifadeyle söylersek: heterojen ve kolektif bir bilinçle hareket ediyor. Bu heterojen olma hali, tüm çaðrýcýlarýn gündelik yaþamda aldýðýmýz somut rollerin ötesinde farklý düþünüþ kalýplarýný da muhteviyatýnda barýndýrmakta. Böylelikle herkes her konuyu kendine göre farklý yorumlayabilme serbestliðine sahip. Ne var ki, ortak paydayý hiç bir zaman deðiþmeden; "çocuklar için adalet çaðrýcýlarý". Bu sebeple grup-içi yazýþmalarda, bu tür beklenmedik þekilde çýkan rahatsýzlýklarý gidermek amacýyla bir iki prosedürel uygulama getirilebilir. Aksi halde, düzenli akýþýný sürdüren bölge ve maðdur çocuklarla ilgili haberler yerini soyut (/bu soyutluðun görece handikap olarak getireceði afakiyet ve sonuçsuz) tartýþmalara býrakmasý kaçýnýlmaz olacaða benzemekte. Þunu da hatýrlatmak isabetli olacaktýr: içinde bulunduðumuz süreçte hiç bir çaðrýcýnýn diðerini düþman olarak kodlama gibi bir lüksü yoktur; elbette eleþtiriler ve argümanlarýn sorgulanmasý olmuþtur ve olacaktýr. Herkese kolay gelsin. Kansu YILDIRIM