bir okur olarak burda bulunurken,sonra kiyisindan kösesinden (yazmak demiyelimde buna)bende istirak etmek istedim kendimce.yazim anlaminda öyle cok uzunca yazabilecek bir yetkinlikten yoksun oldugumdan,kendimi ancak iki satirlan ifade edebiliyorum.o anlamda cokta katkilar sunamadigimin bende bilincindeyim.zaten o konuda kalemi guclu olan degerlerimiz var.yaziyorlar.ama sizinde bilince cikardiginiz ve tavir olarak sergilediginiz yürekten savunmalar degilmi asil güclü olan.öyle cokca uzunca yazanlar,giderken neden kisa ve öz kufurler savurarak giderler.dikkatimi cekmistir bu.giderken söylene sözler,burda uzunca yazarken, kalirken öz olmayan gerceklilik degilmi.sizin "ihya-i ulum`ud din ve tesfiri Kurdistan"yazisina verdiginiz öz ve anlasilir kurdistani tavriniz,asil olanin öz oldugu konusunda cok güzel bir örnektir.
sizi okumak yormuyor beni:söylenmesi gerekir noktalari kisa,anlasilir bir sekilde aktarmak,ifade etmek daha dogru anlasilir demektir.siz kulaginizi cekin diyince sag kulagi sag ellen cekin diyince,bir baskalarida sol eliylen sag kulagini cekmekte.
hürmetler
sayin Nurshinic