diyenlerden asla olmadim.
karakteristlik özelligim geregi ki
mutavazi bir aileden gelenim,
hic bir seyde ne bir eksiklik bulan
nede zor begenen oldum.
olanla yetinirken
orta sona kadar
rahmetliye verilen sümerbank ayakkabilari(bir iki numara büyük) giyen
ve siyah kumastan tiktirdigim takim bir elbisem vardi.
tek maaslan bir cok cocugu büyütmek,
okutmak zor olsa gerek.
yete bildigi kadariylan yeten,emek sarf eden
rahmetliye asla saygisizligim olmadi.
hic unutmam liseye ilk adim attigimda
rahmetli beni,
yaninda cirak olarak calistigim tüccar terziye gelirken,
ogul bak ,begen hangi rengi istiyorsan ondan bir takip elbisen olsun dedi.
alacali bulacali renkleri bir arada gören ben
tercih hakkimi,gri renkte kullandim.
ve o gun bu gügündür grinin her tonunu giyen oldum.
hay allah dalinca anilara mevzuyu yine unuttum.
burda bir bes dakikaligina kendime bir mola veririyorum,
sigara icmek icin söyle bir balkona cikmam gerek.
gelince belki hatirlarim.
bosluk mola zamani:)
simdi hatirladim.
sevgili EJ
İ.Güçlü'nün görüşleri ve ek yorum
yazisini okurken,
suskun kalanlari anlayamadim her nedense.
aydinlar artik fal acmaktan vaz gecin.
bak bir kac "aydin"kisi kaldiniz
neden bir araya gelemiyorsunuz.
gerci bu saaten sonra bir araya gelsenizde
sizden bir hasil olmaz ya,
geriye kalanlara seslenmekten zorlandiginizda asikar.
ha biraz emek,ha biraz gayret
ama illada kendin gibi olmak gerek.
saygilar