Toplumsal gercekligimize baktigimda,uzaydan gelen biri olmadigima göre
gercegim her neyse onunla yüzlesince SIRITACAK degilim ya.
itiraf ediyorum.evet ben"Adam" degilim.
Ben gibilere ihtiyaca hasil olunmayacagina göre
madem yazdigimiz,bulundugumuz yerin adi foruma kürdistan
ben ve benim gibilerde birer gercegimiz degilmi.
Sevgili Kajin Bizim "Adam" gibi Adamlara ihtiyacımız var..yazisini okurken
yine rahmetliyi yad ettim.Bana hep evlat sen adam olamazsin derdi.
nasilmi,
iyisimi söyle dilimin döndügünce
neden adam olamadigimi anlatayim.
liseyi kitapsiz,kalemsiz bitiren biri olarak
ne kravat takar,nede dügmemi ilikerdim.
bütün bir yil okulu aksatmayan,haril haril ders calisan,
hocalari dinleyen,ödevlerini yapan inek ögrencilerlen ayni notu alan ben
sinav öncesi söyle bir hocalara ugrayip hal hatirlarini sormam yeterli olurdu.
benden umutunu kesen,sen adam olamazsin diyen rahmetli
karnemi görünce,bir bana birde karneye bakar
istemeyerekte olsa eli cebine varincada,
bildik seyi tekrar dururdu.haksizda sayilmazdi.
hani bazen düsünmüyorumda degil
acaba diyorum
adam gibi okusaydim simdi ne olurdum.
af buyurun bokunda boncuk arayanlari gördükce
adam olmayan halim ve de gercegimlen
daha bir barisik ve gercekciyim.
söyle ki:
okulu bir amac degil arac oldugunu bana naks eden abilerim
(megerse o zamanlar her biri yüksek okul,üniversitede okuyorlarmis)
toplumsal gercegimizin inkari,kiyimi karsisinda
ne yapabiliriz diye düsünmekten gina getirmis olmalilar ki
kollari sivayip,diyar diyar gezinirken
ben onlari hep dervis olarak görürdüm.
iste o ellerden biri sirtimi sivazlarken,
artik bende erenlere karistim.
gel zaman git zaman
"kader"diyelim buna
toplu olarak bulundugumuz mekanda
abilerimden bir kacinin hazimetini görünce
tek gercegime sarildim.
destanlar yazan abilerim,bireysel davraniyor,
yasamak hakkimdir diyordu.
ona bu hakki sunanlar,ondan cok seyler de istiyorlardi.
beynini teslim eden abimin yüregi artik
bes pare etmezdi. zaten oda korkuya yenik düstü.
hic unutmam,dün gibi hatilarim;
12 aralik sehitlerimizi anmadan bir gün önce,
kendisine gittik o günün anlamini ifade eden bir seyler yazmasini istedik.
yazamam,hak etmiyorum deyip agladi.
bizlerde o günü olanca gücümüzce haykirdigimiz soluganlarlan andik.
hürmetler