Elbette Kürdlerin kendilerine örnek alması gereken Çeçenler değildir. Yazıyı okurken Hejaré Şamil'in yazdıklarından bunu çıkarmadım. Anladığım şu ki, Çeçenlerin kendi çıkarlarından taviz vermediklerine vurdu yapıldığıdır. Ben böyle algıladım. Belkide öyle algılamak istedim, bilemiyorum. Kuşkusuz Hek'in eleştirdiği boyutlar ve çıkardığı sonuç yanlış değil. Olması gereken insani bir tutum. Fakat her şey insani kurallar çerçevesinde gelişmiyor. Siz uysanızda, başkaları buna uymuyor. Sonuçta caydırıcılık diye bir boyut var. Hafife alınmamalı. Cenevre Savaş Koşulları ıvır zıvırı var. Sahi kim uyuyor bunlara? Dünya tiranlarının onu taktığı yor. Düdüğüm düdük deyip ötürüyorlar. Fakat üçüncü sınıf veya daha geri sınıflara tekabül eden güçler aynı yönteme baş vurduklarında karşısında Cenevre Şavaş Şartları manzumesini bulur. Kendini ifade edecek ortamıda bulamadıklarından terörist damgası yemekten kurulamazlar. Sen sapına kadar haklı ol. Kim takar. Bunun sayısız örneği var. Milli kurtuluş hareketlerinin bütünü terörist damgası yemişlerdir. Sorun onların baş vurdukları yöntemden öte hedeflediği güçler dünya tiranları veya patnerleri oluşlarındandır. Bana göre savaşın kendisi ahlaki değil. Fakat gelgör ki, dünyaya çeki düzen ahlaki değerlerle verilmiyor. Egemenler, çıkarı neyi gerektiriyorsa o yönteme baş vuruyorlar. Geridekiler, eğer kazanmak istiyorlarsa egemenlerin baş vurduğu yöntemlere baş vurması kaçınılmaz hale gelir. Bu değilde yok efendim bu yöntemlere baş vurumsam kadın, çocuk, hasta, günahsız insanlarda zarar görür derseniz davanızı baştan kaybetmıisiz demektir. O zaman bana göre ortada kazanılacak bir davada kalmaz. Bu bazılarına göre düşmana benzemek olarak görülebilir. Kuşkusuz öyledir. Savaştan bahsediyor. Ölü evi ziyeretine benzemez. Hani düşmanda olsanız ölü evine gittiğinizde içinizde gelmesede kural gereğidir, Başınız sağolsun denilir. Ama savaş ahlakı farklıdır. Yakmadır, yıkımdır, ölümdür. Kim bunu kuralına uygun yapar, karşıdakini caydırırsa kazanan o olur. Bu nedenle Kürdlerin kazanmanın dışında başka bir alternatifi yok. Onun içinde düşman karşısında sızlanarak, el-pençe durarak, kardeşlik edebiyatı yaparak, hak dilemekle olmaz. Hejaré Şamil'i keşfedeli belli okurum. Birçok konuda özeliklede PKK konusundaki görüşlerine katılmasamda, sadece bu yazısı değil, birçok yazısında vurgu yapmaya çalıştığı şey; Kürdlerin millet olmadan doğan haklarından taviz vermemeleri, kimseyle ortak ev kurma diye yanlış bir hesap içinde olmamaları, kendi evlerini inşayı önlerine koymayı, bu hedefi yakalamak için savaşın kuralı neyse öyle davranmalı dediğidir.