Sayın Cemil Gündoğan'dan Çağdaş Kürdistan Tarihine ilişkin Bir Eser Daha!!!(2)

    Cemil “Kürdlerde Siyasi Savunma Geleneğine” ilişkin yaşanan pratik savunmaları irdelemeden önce “Siyasi Savunma” ya ilişkin kendi söylemiyle “gevşek” te olsa bir çerçeve oluşturma zorunluluğunu duyuyor.. Çünkü yazara göre “Siyasi Savunma” kavramı yanlış kullanılıyor, mahkemelerde Kürdlerin lehine olabilecek en basitinden ve en radikaline kadar her tutuma uygulanıyor.... Bu karmaşa ortamından çıkmak yada “Siyasi Savunma” kavramının belirsizleşmesini ortadan kaldırmak amacıyla, yazar bu kavrama bir tanım getirmeye çalışıyor.. Yazar, savunmaları iki kategoriye ayırıyor:  1) Siyasi Savunmalar,2) İdeolojik Savunmalar .. Yazar “ Siyasi, örgütsel ve eylemsel veçheleri de dahil olmak üzere, savunmanın gerçekleştiği dönemde Kürt sorunun içerdiği bütün boyutları kapsayacak şekilde ele alan metin veya tavır ‘Siyasi Savunma’; kendini, Kürd sorununun sadece hukuki, teorik, ideolojik, bilimsel ve kültürel plandaki genel ifadeleriyle sınırlayan metin ve tavırlara ise ‘İdeolojik Savunma” olarak tanımlıyor..  Bu iki “Savunma” biçimi arasında yer alabilecek ara savunmalarıda gündeme getirip tartışıyor, bir veya diğer kategoriye yerleştirmeye çalışıyor..Yazar, bu iki savunma biçimine açıklık getirmek için bir dizi pratik örnekler sunuyor, Kuzey Kürdistan’da yapılan savunmaları teorik olarak tanımladığı bu kalıplara yerleştirmeye çalışıyor... Okuyucu bu kitabı okuduğu zaman savunmalara ilişkin getirilen teorik izah, cizilen çerçeve ve sergilenen yaklaşımın ne kadar yerinde olduğunu görecektir. Cemil, her ne kadar bazı savunmalardan söz ediyorsada 12 Eylül Dönemi savunmalarını 1984 öncesiyle sınırlıyor.. 1983 yılının sonunda Diyarbakır direnişin başarıyla sonuçlanmasından sonra savunma bir patlama olduğunu söyler. Cemil sınırlarını yukarıda çizdiği döneme ilişkin Kürd örgütlerini iki kategoriye ayırıyor: Savunma yapan ve yapmayan Kürd örgütleri diye... Cemil o dönem içeri düşen, kendilerinden siyasi ve ideolojik savunma beklenen Kürd siyasi örgütlerinin liderleri ve önde gelen yönetileri üzerine duruyor... Yazar, o dönem içerde bulunan DDKD, PSK, Rizgari, TKDP, Ala Rizgari, Dengê Kawa, PKK ve KAWA hareketlerinin yöneticilerinden, “sadece PKK ve Kawa yönetici kadroları siyasi savunma yaptılar” diyor. Ala Rizgari grubunun 4 ileri kadrosu ideolojik savunmayı yapmayı tercih ettiler. Rizgari grubunun yöneticilerinden biri hukuki yanı ağır basan bir savunma yapmış diye yazıyor.. Yazar,bu siyasi ve ideolojik savunma yapanların dışında kalan diğer Kürd partilerinden hiç biri, ne ideolojik ve nede siyasi savunma yaptılar diye yazıyor. Cemil bu tespiti yaptıktan sonra Kürd örgütlerine mensup kadroların yaptıkları savunmalara geniş yer veriyor, geliştirmeye çalıştığı kriterleri uygulayarak ayrıştırmaya çalışıyor.. Ayrıca yazar savunma yapmayan örgütlerin ve kadroların gerekçeleri üzerine duruyor... Kürd örgüt ve kadrolarının savunmaya ilişkin yaklaşımlarını isim vererek açıklıyor. Kitabı okuyan okuyucu Kürd siyasi örgütlerinin ve siyasal kadrolarının söz konusu dönemde “siyasi ve ideolojik savunmalara” yaklaşımlarına ilişkin çok somut bilgilere ulaşacaktır. Bu kitapta kendileri bulan çevrelerin yanında kendilerini bulmayanlarda olacaktır.... Bu anlamda, bu kitap çok tartışılacak.. Sevgili Cemil, kitapta savunma yapan ve yapmayan Kürd yapılarını irdelerken ilginç ve insanı düşündüren bazı tespitlerde bulunuyor... Kürd örgütlerini “Geleneksel-Modern” diye iki gruba ayırıyor: “Geleneksel Kürd yapılanmaları ve kadroları siyasi savunma yapmadılar” yönünde bir gözlemde bulunuyor. Modern yapılanmalar olarak değerlendirdiği PKK, KAWA ve Ala Rizgari’nin savunma yaptığını söylüyor.. Ayrıca Cemil, yetmişli yıllarda savunma yapan, yaşı ilerlemiş ve savun tecrübesi olan kadrolarında savunma yapmadığını vurguluyor....  Cemil’in , savunmalara yaklaşım gösterirken yaş durumu, geleneksel damar, Kürd toplumunun üst- alt katmanları ve modern yapılanmalar temelindeki ölçütleri dikkatli Kürd okuyucusunu ciddi bir şekilde düşündürecektir. Çünkü bu güne kadar savunmalara ilişkin yapılan değerlendirmelerde daha çok ajitasyon ve propaganda ön plana alınıyordu... Zaten Kuzey Kürdistan’da bugüne kadar yapılan siyasi ve ideolojik savunmalara ilişkinde bir çalışma yoktu. Çeşitli örgütlerin savunma veya savunmamaya ilişkin gerekçelendirmeleri ortalıkta dolaşıyordu. Cemil bu çalışmasıyla, savunmalara ilişkin bazı kriterler, ölçütler, kavram ve kategoriler geliştirerek teorik izah getirmeye çalışıyor... Yazar yapılan savunmalara ilişkin kilometre taşlarını yerleştirerek, okuyucuyu bugüne kadar var olan kaos ortamından çıkararak, düşündürmeye sevkediyor... Ayrıca okuyucu bu kitapta “Kürdlerde diskur” , “yeni Diskur” ve daha başka biçimlerde kullanan “Diskur” kavramının teorik açılımlarını ve yaşanan pratik sonuçlarını da okuyacaktır..  Devam edecek... Aso Zagrosi