Feqi Hüseyin Sagniç`i anmak

Türkiye, Kürdistan ve Avrupa`da Feqi Hüseyin Sagnis saygiyla anildi. Feqi Hüseyin`i ilk defa sorgudayken tanidim.Yil 1981 Subat ayi. 12 Eylülden sonra, yakalanip Elazig`dan Van`a dogru yola çikarildigimzda, bir aksam Tatvan`da bizi Karakol nezaretine attilar. Günlerce gördügümüz iskenceden ve yoldaki yorgunluktan dolayi oturacak halimiz bile yoktu. Uyku yasakti, askerler sürekli nezaret mazgalindan içeriyi kontrol ediyorlardi. Yatmamamiz için bagiriyor, küfür ediyorlardi. Çaresi yoktu, istemeden uykuya daliyorduk, bir iki tekmeden sonra uyaniyor, ve tekrar uyuyorduk. Derken, gecenin geç saatinde bir ihtiyar ve bizimle yasit bir genci nezaretimize getirdiler. Uykumuz kaçmisti, çünkü aylardi yeni bir yüzlen karsilasmistik. Hemen sokulduk, tanistik, sohbet ettik. Yaninda gelen Genç ogluydu. Ilegal bir Kürt örgütüne üye olmaktan suçlayip yakalamislardi.Fegi Hüseyinle ilk defa böyle tanistim. Aile dostumuzdu ama ben onu ilk defa görmüstüm. Kürt dili üzerine bir kitap hazirladigini ve polisin buna el koydugunu söyledi. Yillarca yaptigi bu çalismanin bosa gideceginden korkuyordu. Bizler 19- 20 yasindaydik. Feqi Hüseyin amcamiz bize moral veriyordu. Gözlüklerini temizledi:“Sakin iskencede çözülmeyin, arkadaslarinizi ele vermeyin, halkiniza ve ulusunuza zarar verecek bir sey yapmayin. Hepsi geçicidir. Iskence zordur ama sonra geçiyor. Sizler çok gençsiniz ama bu mücadelede genç ihtiyar yok. Topyekün mücadele etmek zorundayiz. Kürdün onuru ayaklar altina aliniyor; namusuna el atiliyor; Topragi çigneniyor........” dedi. O geçe hiç uyumadik, Feqi amcamiz bize güç vermisti. Sabah Feqi amcamizdan hüzünlü ayrilmistik. Onu bir daha hiç görmedim, el konulan kitabini polisten kurtarip kurtarmadigini bilmiyorum, ama Kürt diline degerli katkilar sundugunu biliyoruz.Feqi Hüseyin Sagniç`i saygiyla aniyorum. O Kürt halkinin mücadelesinde ve kalbinde her zaman yasayacaktir. 14.03.06