TARIH ULUSAL BIRLGINI GERCEKLESTIRMEYENLERIN KURTULUSUNA SAHIT OLMAMISTIR.

Bazen büyük emeklerle elde edilen bir çok seyin alt üst olmasi veya bitirilme noktasina getirilmesi için ayni büyüklükte emek sarf edilmesi gerekmiyor. Bir kivilcimin büyük bir yangina, bir yanginin yagmur kasirgasina tutulmasi gibi anlik zamanlar içinde uzun mücadele degerleri yokedilebiliniyor. Dünyamiz benzer örneklerle doludur.Kürdistan toplumsal kurtulus mücadelenin basariyla sonuçlanmasi için direksiyonun emin ellerde olmamasi kayip nedeni oluyor. Kuzey Kürdistan siyasal kadrolari aleyhlerinden olmayan dis gelismeleri firsat kabilinde ele almadilar. Mevcut gelismeler örgüt menfaatlerine ve kisisel kaprislere feda edildi. Milyonlarin emegiyle kurtulus safhasina getirilen mücadelenin kendini bilmez, miras kondularla beraber ve can korkusuyla düsmanina siginanlara terk edildigini bilmek, tanimlamak yetmiyor artik. Asil mesele tanimlanani somut bir alternatife, çekim merkezine dönüstürebilmektir.Buda örgütçüluk oynayarak olmuyor.Ulusal özellikleri agir basan bir kadro örgütlenmesi yaratilamayinca istenilen karizma, etki ve kitle potansiyeline ulasilamiyor. Mevcut örgütler sanal konumlariyla ihtiyaca vakif olamadiklari pratikleriyle açikliyorlar. Bir olgunun teshisi degistirme ve dönüstürme mücadelesi için yapilir. Buda politik olgunlukla birlikte hedef ve projeyle mümkün olur. Mücadele araçlarinin olusturulmasi önder kadrolarin omuzundadir. Ben mücadele deneyiminde, inançtan, liderlikten bunu anlarim. Anlasilan Kuzey Kürdistan ulusal kadrolarindan bu özellikleri tasiyanlar kalmamistir. Cellatlarina övgü dizenlerin çaresizligini sadece elestirerek ve çare olmaya çalisanlar olarak birbirimizi okuyup ajite etmekten öteye gitmeyisimizin daha beter bir çikmaz oldugunu ise ya fark edemiyoruz ya kolayina kaçiyoruz yada inanç ve iddialarimizda yasanan ciddi asinmalari namus belasi misali birbirimizi elestirerek gizleme gayretine giriyoruz. Sonuç itibariyla olumsuzlugu zitina dönüstürmek için elestiri yetmiyor. Kuzey Kürdistan Ulusal örgütlenme ihtiyacini, araçlarini ve yöntemlerini tesbit edecek politik bir kordinasiyonun olusturulmasi ve Kürdistan mücadelesini pazarlayanlar üzerinde caydirici pozitif bir rol oynayabilir. Bu manada Aysel Tugluk ve benzerlerinin konumunu örneklemek açiklayicidir. Aysel Tugluk Kürt ulusuna karsi dupedüz karsit bir siyasal davranis sergiledi. Hakli olarak bir çok kürt ulusal kadrolari, aydinlari tarafindan siddetle elestirildi. Ama mevcut elestiri sahipleri istenilen kordinasiyona sahip olamadiklari dolayisiyla sözkonusu politik argümanlar merkezileserek mücadele sistematigine dönüstürülememesi sonucu basarisizliga mahkum oluyor. Cünkü mevcut elestiriler ulusal muhalefet birliktenligi bazinda toplumsal bir kuvvette dayanmiyor. Dolayisiyla söz konusu kisi Kürtler açisindan amaçsizlik kendi cephesinde ise amacina ulasarak milletvekili seçildi. Kuzey Kürdistanda PKK'nin disinda toplumsal bir tabana sahip bir gücün olmayisi Aysel Togluklara yaramistir. Seçilmis kürt milletvekillerinin bazilari verdikleri demeç ve sergiledikleri tavirla sadece kürdistan ulusal davasina zarar verdiler. Düsmanlariyla tokalasmalari veya düsmanligin nedenlerini inkâr etmekle sorun çözülmüyor. Togluk'tan sonra Orhan Miroglu'nun Ecevit'i aratmayan demeçleri ayni istikamettedir.Miroglu Kürdistan sorununu ekonomik bir sorun oldugunu belirtiyor, asil projelerinin bu oldugunu yakinda açiklayacaklarini belirtiyorlar. Kürdistan halki kemalist program ve parti isimleriyle sersemlestirilmeye devam ediliyor, sonrakiler öncekileri aratacak gibime geliyor.Ulusal sorunu ekonomik bir sorun olarak degerlendiren bir mantiktan Kürtler kazanamaz, Kazansaydi Korsika, Bask ve Irlanda kazanacakti. Bütün ulusal sorunlarin temeli siyasidir.Ekonomik geri kalmislik sadece bir etmendir. 1999 sonrasi Kürt ulusal mücadelesini asagilama açiklamalari bir siyasi aliskanlik haline getirildi. PKK'nin oportonist önderlik çizgisi bu yanlis siyaset ve açiklamalarin merkezini olusturdu. PKK öyle bir siyasettir ki; güçlü oldugu bölgelerde bir kütügü aday gösterirse, seçtirecegini biliyoruz. Ancak seçtirilen bütün bagimsiz adaylarin yurtsever olmadiklari, Kürt ulusuna hizmet etmeyecekleri gibi yaniltici bir sonuca varmak ta dogru degildir. PKK'nin kazandirmayan önderlik çizgisine ragmen, Kürt milletin istem ve arzulariyla sekillenen önemli bir gücün varligini organize edemeyisimizin suçlusu ise bizden baskasi degildir. PKK önderliginin yanlis kemelist siyasetine ragmen bagimsiz adaylarin desteklenmesi dogru bir tavirdir. Seçilen bagimsiz kürt adaylarini izlemekle birlikte yeni alternatiflere hazirlanmak ve ulusal politikalarla onlari etkilemek, motive etmek için Kürdistan ulusal birlik temsilinin yaratilmasi ve gelecek bes seneye simdiden hazirlanmk gerekmektedir. Sayin Serafettin Elçi'nin AKP'ye cani günülden basari dilemesi ve ancak birlikte hareket etmesi gereken Kürdistan ulusal güçlerine zamanindan önce ayni iltifati, duyarligi göstermemesi de Tugluk'larin seçilmesinin mesrulastirilmasina hizmet etmistir. DTP Baskani Ahmet Türk, Anten Tugluk'la MHP baskanina gösterdikleri alakanin ondan birini Kürdistan'i ulusal olusumlarina gösterirlerse Kürdistan meselesinin çözümüne hizmet edecekti. Bu imkanli yöntemi tercih etmeyenler, imkânsiz olana el atmasi bir oyundur. Tarih ulusal birligini gerçeklestirmeyenlerin kurtulusuna sahit olmamistir. Kürt düsmanlarinin önünde katlanan, gece gündüz baris ha baris diye bagiran ancak soydaslariyla bir türlü barisik bir siyaset izlemeyen PKK önderligi bu tavriyla asla muhatap alinmayacaktir. PKK ancak disindaki kürtlerle barisik ve birlik felsefesini esas alarak, savunarak sayginlik kazanacaktir. HAK-PAR, KADEP, KUDCG yöneticileri basta olmak üzere, bütün kürdistan siyasi güçleri mevcut yenilgili durumun muhasebesini yapip yeni ulusal örgütlenmelere basamak yapma çabasi içine girmezlerse PKK yönetimini, siyasetini elestirme hakini bir erdem olarak görmemelidirler. PKK'nin hükmedmedigi, ülkede ve yurt disinda politize olmus önemli bir Kürdistan potansiyeli mevcuttur. Degisimi kendinden baslatirsan, Askari müstereklerde ve makul bir ulusal programla beraber, kollektif bir mücadele çizgisiyle mevcut gücu rahatlikla harekete geçireceksin. Dalkavuk tip ve örgütlenmeler terk edilmelidir. Degismeyenler degistiremezler, önder olamazlar ve ulusal kitle örgütlenmesini yaratamazlar. Kürdistan ulusal birligine, kurtulusuna hizmet edecek tek yol budur. Liderligine toz kondurmayan Kürt siyasal önderlikleri erdemli davranmayi içlerine sindirmelliler artik.Tebela örgütleri ve örgütlenmeleriyle, sanal yayinlarla asirlik türk isgal sistemine son verilemez. Hiç olmazsa son yillarinizi ve kalmissa enerjinizi, aklimizi hosgörü içinde ulusal birligin hizmetine sunun, bundan sadece Kürt ulusu kârli çikacaktir. Eger amaç kürt ulusuna hizmet etmekse, bu agir yükün altinda hiç bir gücün yalniz basina kalkamayacagi açiktir. Ayni seyleri söyleyip, savunmakla ayri yerlerde bölük pürçük ve dahada etkisizleserek konaklamanin kime ne faydasi oldu? Kürdistan siyasal kadrolari, liderleri ya mevcut seçimde gerekli dersleri alacak, yada AKP yi kutlayarak gelecek bes sene içinde AKP'nin paraleline düsülecektir. Yoksa bes senede Gül ve Erdogan'in ümmetine mi siginilacak ? Siyasal birliktenligimizin olmayisi Türk sömürgeciligine inanilmaz bir cesaret ve moral kaynagi olmustur. Türk isgalin Özgür Kürdistan'i isgal seneryolarina son vermek, Kuzey Kürdistan'i isgal altinda kurtarmak ulusal birligimizle mümkün olur.[email protected]