Skip to main content
Submitted by Anonymous (not verified) on 12 February 2015

yazar: Gülsüm Hüseynova
Aktaran:Remo

Tati Azeri Ferheng
Tatca Azerice sozluk

A
Afto – günəş
Aftofirmora – qərb
Avtoniş – günbatan
Aftovərmora – günçıxan, şərq
Aga birən – oyanmaq
Ağa – cənab, ağa,sahib
Ağayona – ağayanə
Ağda – itburnu doşabı
Ahəşdun – əhəngqabı
Axatno – bazar günü
Axir – axır, son
Axıtmış soxtən – axıtmaq
Axirzəmon – axırzaman
Axmiş birən – axmaq
Ax-tüf – tüpürcək
Ax-tüf soxtən – tüpürmək
Aird saxtən – ayırd etmək
Akuşkə – pəncərə
Aqlaş, ağlaş – ağlaşma
Aqnə – ağnamaq
Aqnəmiş birən – ağnamaq
Aqrebə – əqrəba
Aqrebəli – əqrəbalı
Aqrebəsüz – əqrəbasız
Alat – paltar
Alatın – paltarlı Alatşur –
paltaryuyan Aldatmış
soxtən – aldatmaq Alxuş –
alqış
Alışmış birən – alışmaq, öyrəşmək
Alışmış birə – alışmış
Alış-veriş – alver, alış-veriş
Alış-vərişçi – alverçi
Allanmış birə – aldanmış
Allanmış birən – aldanmaq
Alolək – lalə
Alver – alver
Alvergəri – alverçilik
Alver soxtən – alver etmək
Amaran – gəlmək
Amarə – gəlmiş
Amarəqar – gələn
Ambar – anbar – çox-çox
Ambor – anbar
Ambordor – anbardar
Ambur – sıxac (misg.), qışqac
Amburun – armud
Amburundar – armud ağacı
Amuc birə – qarışmış
Amuc birən – qarışmaq
Amuc saxtən – qarışdırmaq
Anastö – ac-susuz
Anbar – çox
Andız – anduz (su həşəratı)
Anq – gurultu, səs, anqırtı
Anqir – anqırmaq
Anqirti – anqırtı
Anqırmış birən – anqırmaq
Anqul – düyün
Anqul aftarən – düyün düşmək
Anqul birən – düyün olmaq
Anqul zərən – düyünləmək,
düyün vurmaq
Anqullü – düyünlü
Anqur – üzüm
Anqurvəçin – üzümdərən, üzümçü
Anqurdar – üzüm ağacı
Anquştə – barmaq
Anquştərin – üzük
Antı – sənin
Antıyin – səninki
Arağ – tər
Arağ soxtan – tərləmək
Arağın – tərli
Ard – urvalıq un, ard
Arda – un
Ardava – sıyıq (undan hazırlanmış xörək) duru xörək
Ardeyin – unlu
Ardic – ələk
Arostin – doğrudan, həqiqətən
Artirmiş soxtən – artırmaq
Artmiş birə – artmış
Artmiş birən – artmaq
Arus – gəlin
Aruslə – gəlinciyəz
Arzü – arzu
Asbandək – üzəngi
Asbaxun – ilxı
Asbares – cıdır meydanı
Asi bürə – əsəbiləşmiş,
Asi bürən – əsəbiləşmək, ası olmaq
Astara – ulduz
Astarasuz – ulduzsuz
Astaraşümər – ulduzsayan
Astarei – ulduzlu
Astarə – alınmış
Astarən – almaq
Astarəni – alınmalı
Astin – paltarın aşağı hissəsi, qolu, ətəyi
Asul – əsil
Asulbənd – əsilli, nəcabətli
Asulla – əslində
Aşdi birən – barışmaq
Aşpəlö – aşsüzən
Aşun zərən – itələmək
Ataş – od
Ataş giriftan – od tutmaq, alovlanmaq
Ataşluq – odluq, yandırmaq üçün yer.
Ataş-yəlö – od- alov
Ataş vənoran – ocaq qalamaq
Ataş vəyiftan – od götürmək
Avardə – gətirilmiş
Avardən – gətirmək
Avardəni – gətirilməli
Avaz – yenə
Avaziş – yenə də
Avropeyi(c) – avropalı
Ayal – uşaq
Ayallü – uşaqlı
Ayığgəri – ayıqlıq
Az – -dan/-dən çıxışlıq hal
şəkilçisinə müvafiq gəlir
Azadixoh – azadlıqsevər
Azqun – azğın
Azmiş birə – azmış
Azmiş birən – azmaq
Azmiş soxtən – azdırmaq
Azullo-əzillo – ordan-burdan
Azunsəri – o başdan

B
Badə /bədə – sonra
Badələrəm ki – sonrasıda ki
Badi – hind toyuğu
Bafo – vəfa
Bafolı –vəfalı
Bagəstən –qayıtmaq
Bağala –böyürtkən
Bağala xırsi – qırmızı böyürtkən
Bağır – başqa, savayı
Bağişləmiş soxtən – bağışlamaq
Baxt – bəxt
Baxş – bəxşiş, hədiyyə
Baxş soxtan – bağışlamaq
Bakardən – açmaq
Balbali – camış balası
Balustun – dirək
Balnisə – xəstəxana
Bambazi – pamazı (parça növü)
Bar – yük
Bar saxtən – yükləmək,vurmaq, tutmaq
Bara – orada
Baranqu – badımcan
Baristən – yağmaq
Barunda – şumlanmış
Barundan – şumlamaq
Barunda soxtən – şumlatmaq
Basənis soxtən – basmış, basmaq
Basta – bağlı
Bastan – bağlamaq
Basta soxtan – bağlatdırmaq
Başburt – pasport
Başçi – başçı
Başçi birən – başçı olmaq
Başçigəri – başçılıq
Başçigəri soxtən – başçılıq etmək
Başirən – minmək (ata)
Başkun/böşgü – olsun, eybi yoxdur, eyb etməz
Başlamış birən – başlamaq
Batan/bətən – demək
Batmiş birə – batmış
Batmış birən – batmaq
Baydəq/beydoğ – bayraq
Bazargəri – bazarlıq
Bazari – bazarlıq
Bazu – əl
Beançi – niyə, nə üçün, nəyə görə
Berixtən – qaçmaq
Bey – bu
Beybut – xəncər, behbud (arx.)
Beyistan – donmaq
Beyki – kimin üçün, kimə
Beyquş – bayquş
Bə – istiqamət bildirən önqoşma
Bəcə – hara
Bəçəxor – uşaqlıqda şiş,ur
Bədbaxt – bədbəxt
Bədbəxti – bədbəxtlik
Bədbaxtgəri – bədbəxtçilik
Bədək – tısbağa
Bədmozoli – bədbəxlik
Bədgimon – bədgüman
Bədgimun biran – bədgüman olmaq
Bədhisob – haqq-hesabsız,
bədhesab
Bədnom – bədnam
Bədnom biran – bədnam (biabır) olmaq, biabırçılıq
Bədnomgəri – bədnamçılıq
Bədnom soxtan – bədnam etmək
Bəhərfürüş – meyvəsatan
Bəhs – bəhs
Bəhs soxtan – bəhs etmək
Bəhüraz – onunla
Bəlalə – baldıran
Bələgün – ot adı
Bəli – gilas
Bəlidor – gilas ağacı
Bəməl amarən – əmələ gəlmək, böyümək
Bəminkə – ortasında
Bənd biran – ilişmək, bənd olmaq
Bəndənə – bəndəm
Bənd soxtan – ilişdirmək, bənd etmək
Bənguftən – götürmək
Bənqəstən – salmaq
Bənqəstə – salınmış
Bənqəstə soxtən – saldırmaq
Bənno – bənna
Bənnogəri – bənnaçılıq
Bənövşe pəşmuna qafar – bənövşə gülü
Bə pusa – geridə, arxada, dalda
Bəpüşö – öndə, qabaqda, irəlidə
Bərbod – bərbad
Bərbod birə – bərbad olunmuş
Bərbod soxtən – bərbad etmək, dağıtmaq
Bərdan – aparmaq
Bərdəgor – aparan
Bərdə soxtan – apartdırmaq
Bərey/bərə – üçün
Bərni – borni
Bərq – ildırım, bərq
Bərobər – bərabər
Bərobər biran – bərabər olmaq
Bərobəri - bərabərlik Bərobərgəri – bərabərlik
Bərobərsizi – bərabərsizlik
Bəsər amaran – başa gəlmək
Bəsti – güyüm, səhəng
Bəyəm – məgər, bəyəm (dan.)
Bəyən – bəyənmə
Bəyən birə – bəyənilmiş
Bəyən soxtan – bəyənmək
Bəzənmiş soxtan – bəzəmək
Bəzəmiş biran – bəzənmək
Bəzəy birə/dora – bəzədilmiş
Bəzəy dora – bəzənmiş
Bəzəy doran – bəzəmək
Bəziro – aşağıda
Bibinə – çimdik
Bic – bic
Bici – biclik
Biehtiyotgəri – ehtiyatsızlıq
Bicigəri – biclik
Bicö – hədər
Bicöyi – əvəzinə
Bih – heyva
Bihdor – heyva ağacı
Bihərəkət – hərəkətsiz
Bihəyo – həyasız, abırsız
Bihişt – behişt, cənnət
Bihin – heyvalı
Bıho – baha
Bihöl – halsız
Bihüş – huşsuz
Bihüş biran – huşunu itirmək
Bihüşdori – behuşdarı
Bıxoğ – buxaq
Biinsof – biinsaf, insafsız
Bıqədi – arasında
Bikef – kefsiz
Bikefgəri – kefsizlik
Bikəs – gözsüz, kor
Bikor – bekar
Bikorgəri – bekarçılıq
Bikori – bekarlıq
Bil – qoy (ədat)
Bildirmiş saxtən – bildirmək
Bilinc – yaba
Bilind – hündür
Bilindi – hündürlük
Bilmə – boşqab
Bıloystan – çalxamaq
Binə – əsas, təməl, binə, bünövrə
Binə nohran – əsasını, bünövrəsini, təməlini qoymaq
Binəli – əsaslı, təməlli
Binəsiz – əsassız, təməlsiz
Binəgüşi – şillə, qulaqburması
Binəhrə – ayaqyalın
Binəkor – yerqazan
Bimənö – mənasız
Bin – bu
Birargil – dost
Birargili – dostluq
Biran – olmaq, baş vermək
Birar – qardaş
Birarle – qardaşcığaz
Birc – qaş
Birə – olmuş
Birəhm – rəhmsiz, birəhm
Birəğ – ildırım
Birəgor – olan
Birən – olmaq
Birinc – düyü
Birincin – düyülü
Biriştan – bişmək
Biriştəni – bişməli
Biriştə – bişmiş
Biriştə soxtan – bişirtdirmək
Birqədir – briqadir
Birqədirgəri – briqadirlik
Bisəbir – səbirsiz
Bısərpö – ayaqüstə
Bisg –şiş (kabab şişi)
Bisohib – sahibsiz, yiyəsiz
Bisohibi – sahibsizlik,yiyəsizlik
Bist – iyirmi
Bıstagor – bilən
Bıstan – bilmək
Bistipanc – iyirmi beş
Bistipancta – iyirmi beş dənə
Bistqəpiyə – iyirmiqəpiklik
Bistruza – iyirmigünlük
Bistsola – iyirmiillik
Bıstun – bostan
Bıstunçi –bostançı
Bıstunçigəri –bostançılıq
Bişmərdan –saymaq
Bivec – bivec, vecsiz
Bivecgəri – biveclik
Bivecgəri soxtan – biveclik etmək
Bivəfo – vəfasız
Bivəfogəri – vəfasızlıq
Biya – gəl
Bıyecö – birgə
Biyeyin – donmuş
Biyə – buz, dul
Biyəzərə – donmuş
Biymədəran – boymadərən
Biyobir – abırsız, biabır
Biyor – yaddaş
Biz – keçi
Bızboş – bozbaş
Bizəmü – keçi
Bobi – ziyansız, qəzili heç nəyə inamı olmayan
Bodom – badam
Bodımcon – badımcan
Bofta birə – toxunmuş
Bofta soxtan – toxutdurmaq
Boftan – toxumaq
Boğ – bağ
Boğ – qurbağa
Boğçə – baxça
Boğmun – bağban
Bokuyic – bakılı
Bolış – balış
Borley – beşik
Boyanmiş biran – boyanmaq
Boytor – baytar
Boytorgəri – baytarlıq
Bozəm – yenə
Bozəmgə – yenə də
Bozi – qol
Bölə – cücü
Bul – bol
Bun – dam
Buq – buğ
Buriran – kəsmək
Buroni – lobya
Buror – qardaş
Burorle – qardaşcan
Burorzərə – qardaşuşağı
Buğaz – boğaz (bədən üzvü);
boğaz (olma)
Bun – o (işarə əvəzliyi)
Buşqa – çəllək
Buz – boz
Buz – çənə
Bü – iy
Bü giriftan – iylənmək
Bühs saxtən – bəhs etmək
Bühtun – böhtan
Bühtunçi – böhtançı
Bühtunçigəri – bostançılıq
Büjleyin – kiçiyi
Büjlə – kiçik
Büjləgəri – kiçiklik
Bülük – bölük, dəstə
Bünöürə kəndan – bünövrə qazmaq
Bürcüından – bişirmək
Bürcunda soxtan – bişirtdirmək
Bürun – çöl
Bütrüm – bütöv, tam: dial. bütrüm.
Büyin – iyli
Büzavşa – bağayarpağı, dial. buzovça
Büz-büz – biz-biz
Büz-büz birən – biz-biz olmaq
Büzlə – oğlaq
Büzləmiş soxtan – balalamaq, bala salmaq

C

Cannığ – canlıq
Cavoni – cavanlıq
Cavoni soxtan – cavanlıq etmək (eləmək)
Ceydun – tövlə
Cezi – süpürgə
Cəhrə barıştan – cəhrə əyirmək
Cələ – tələ, cələ
Cələb – zəif
Cəncundan – döyüşdürmək
Cəncunda soxtan – döyüşdürmək
Cəyistan – sıçramaq
Cəzolandırmış soxtan – cəzalandırmaq
Cift – qoşa, cüt
Cigər bizi – çaytikanına bənzəyən sarı rəngli meyvə növü hərfən: «keçi çiyəri»
Cih – arpa
Cihin – arpa çörəyi (cadı)
Cigə – yer
Cigər – qovurğa
Ciğ – sökük
Cığ raftan – cırılmaq
Cığ soxtan – cırmaq, qovurmaq
Ciqəquq/çiqəbuq – didişmə
Ciq xardən – cırılmaq,
parçalanmaq, sökülmək
Cimistan – tərpənmək,
qımıldanmaq
Cir – cırmaq, sökmək
Cira birə – ayrılmış
Cira saxtən – ayırmaq
Cir dərən – cırmaq
Cıqqa – azacıq
Cıqqılı – kiçik xırda
Cığatay kəşirən – haqq-hesab çəkmək
Cıqi – cırıq yeri, tikiş yeri (paltarda)
Cılbıl – sıyıq (xörək)
Cılxıs – qızılgül
Cır – cır armud
Cıra – ayrı, çığırtı
Cırcinc – soğanaq (qoyun yatağında bitən kəvərə bənzər ot növü)
Cırdar – cır armud ağacı
Cısband – qoyun
Cısola – buzov
Coru – süpürgə
Coru zərən – süpürmək
Coz – qayçı (misg.)
Cöyüstan – çeynəmək
Cöyüstə – çeynəmiş
Cuft – boyunduruq
Cum – ziriş
Cunsoği – cansağlığı
Cumustən – tərpənmək
Guvonəzən – gənc qadın; Cühür – yəhudi
Cülgi – corab
Cüm dəştən – göz qoymaq
Cünə – yanaq
Cünəli – yanaqlı
Cürö – ayrı
Cürö soxtan – ayırmaq
Cürö biran – ayrılmaq
Cürö birə – ayrılmış
Cürüb – corab
Cürübbof – corabtoxuyan
Cürüblığ – corablıq
Cüstan – axtarmaq
Cüvoriş – gəyirti, gəyirmə
Cüvoriş uvordan – gəyirmək

Ç
Çağustan – sevinmək
Çak – yaxşı
Çaqin saxtən – əmin olmaq
Çala – quyu
Çalış soxtan – çalışmaq
Çalışmiş birən – çalışmaq,
əlləşib-çalışmaq
Çan qədər – nə qədər
Çan to – neçə dənə
Çalmiş saxtən – çalmaq
Çapqun – talan, çapqın
Çapundan – çapmaq, doğramaq (əti)
Çarbis – həştad, səksən; hərfən: «dörd iyirmi»
Çarxala – kələfçə
Çarminci – dördüncü
Çarpa –dördayaq (lavaş yaymaqdan ötrü alət; yayan
Çartbaqi zərən – bardaş qurmaq
Çarsad – dördyüz
Çatin – çətin
Çatini – çətinlik
Çatingəri – çətinlik
Çeşməkfürüş – gözlük satan
Çəh – kir
Çəhin – kirli
Çəm – qapı ağzı, astana
Çəmçi – şey-şüy
Çənəm – necə
Çənqədə – nə qədər
Çər – dəri, qabıq
Çərəz – quru meyvə, şirniyyat
Çərəzxor – qurumuş meyvələri xoşlayan
Çərxi – mis qabın tamamlanmış forması
Çəristan – otlamaq
Çərtəmizsoz – dəritəmizləyən, dabbaq
Çərundan – otarmaq
Çərunda soxtan – otartmaq
Çəspər – sərhəd
Çi – nə
Çi əst – nə var?
Çil – qırx
Çil dəkərdən – qırx tökmək
Çiləm – necə
Çiloğ – misgərlikdə istifadə olunan zindan növlərindən biri
Çil to – qırx dənə
Çim – göz
Çimçimi – bəbəklərin tərpənməsi
Çimicisnə – acgöz
Çimçürə – göz xəstəliyi
Çimxil – itburnu
Çimnüri – alma növü adı
Çimöurə – göz xəstəliyi
Çin – oraq
Çinə – toyuq dəni
Çindor – çinar ağacı
Çinin – belə
Çiran – yığmaq
Çiraqgürg – canavar gözünə bənzəyən pis qoxulu gül
Çirəng – səhəng
Çist – nədir
Çistəki – necə ki
Çiz – şey
Çıçic – çiçili
Çıx – öskürək
Çıx soxtan – öskürmək
Çır – qurd
Çır şundan – qurd düşmək
Çobəgird – dörd tərəf, hər yan
Çolvəkən – quyu qazan (neft)
Çomin – hansı
Çor-bənövş – göy-bənövşəyi (rəng)
Çorçərxi – dördtəkərli
Çordəh – on dörd
Çormərtəbə – dördmərtəbə
Çormoha – dördaylıq
Çorruza – dördgünlük
Çorsad – dörd yüz
Çorsəhəti – dördsaatlıq
Çoşnə – şəkil, nümunə, naxışi çeşni
Çoşta – əkilmiş
Çoştan – əkmək
Çoştəni – əkilməli
Çoşta soxtan – əkdirmək
Çour – göy
Çour birən – göyərmək, cücərmək
Çoypüli –çay pulu
Çulla – ocaq qalanan yer; ocaq yeri
Çulpa – çolpa
Çuloğ – çolaq
Çunun – elə
Çü – çubuq
Çüg – gözə düşən çöp

D
Dabastan – yapmaq
Dabboğxuna – dəri zavodu; dabbaqxana
Davom – davam
Davom biran – davam etdirmək
Davom uvordan – dözmək, davam gətirmək
Daqqa – dəqiqə
Daq-daq – damcı-damcı
Dadanmiş birən – dadanmaq
Daldə – kölgə
Dam – körük
Damdamundan – körükü basmaq
Dandun – diş
Dandun zərən – dişləmək
Danduna – metalı cilalamaq üçün dişşəkilli alət (misg.)
Dandunkəşirəgor – diş həkimi
Dandunun – dişli
Danlamiş soxtan – danlamaq
Danlanmış biran – danlanmaq
Daranoy – misgərlikdə istifadə olunan ling növü
Darıxmiş birən – darıxmaq
Darıxmiş soxtan – darıxdırmaq
Darunkərgi – toyuğun içi üçün hazırlanmış qiymə
Daxorustan – basdırmaq
Daxsundan – islatmaq
Daştagər – saxlayan
Daştən – saxlamaq
Daşundən – soxmaq
Dahar – dağ, qaya
Dağar – dağar
Dağarısta – dağılmış
Dağarıstan – dağılmaq
Dağarunda soxtan – dağıtdırmaq
Dağarundan – dağıtmaq
Deqe – daha
Deqesirən – yapışmaq
Dezirən – sancmaq
Deydi – dünən
Deydini – dünənki
Deyiş – dəyiş
Deyiş biran – dəyişmək
Deyiş soxtan – dəyişdirmək
Deyu – çoxdan
Degeştən – uzanmaq
Divon – divan, dövlət orqanı; məhkəmə
Divonxuna – divanxana, məhkəmə
Divonə – divanə
Divorçü – çətir (evin möhkəm olması üçün hər metrdən bir hörülən barı)
Diqqat soxtan – diqqət etmək
Diqqatın – diqqətli
Diqqət doran – diqqət yetirmək
Diqqətaz – diqqətlə
Diqqətin biran – diqqətli olmaq
Dizd – oğru
Dizdi – oğruluq
Dizdi soxtan – oğurluq etmək
Diyə – artıq
Dil – ürək
Dil vərhəm biran – ürəyi bulanmaq
Dil doran – ürək vermək, könül vermək
Dil xırd soxtan – ürək sındırmaq
Dili raftan – ürəyi getmək
Diltəngi – ürək sıxıntısı, qanıqaralıq
Dim – quyruq
Dimbeyin – quyruqlu
Dimbə – quyruq (yağ)
Dimbəli – quyruqlu
Dino – düyü suyu, həlim
Dinc – dinc
Dinci – dinclik
Dingilvozi – eyş-işrət
Dir – gec
Diring – boş, bomboş
Diris – düz, dəqiq
Diris biran – qaydada olmaq
Diris soxtan – qaydaya salmaq
Dirist – tamam
Dirijd – iri
Diroğundan – basdırmaq
Dirə – görmüş
Dirən– görmək
Dirənaz –görməklə
Dişənbi –bazar ertəsi
Dih –kənd
Digə – daha
Dı – iki
Dı sad – iki yüz
Dı to – iki dənə
Dı to-dı to – iki-iki
Dıborə – dubarə, bir də
Dıvoğ – duvaq
Dır-dır soxtan – deyinmək
Dır-dırçı – deyingən
Dıruva – ikiüzlü
Dıçor – düçar
Dıçor biran – düçar olmaq
Dıçor soxtan – düçar etmək
Dıconi – hamilə, ikicanlı
Dığ-dığ – deyinmə
Dığ-dığ soxtan – dığ-dığ etmək deyinmək
Dod – dad, haray
Domustan – ilişmək
Donəndə – məlumatlı, savadlı, oxumuş, bilici.
Dor – ağac
Doran – vermək
Dorə-ustorə – alış-veriş
Doruxtan – asmaq
Doxil – daxil
Doxil biran – daxil olmaq
Doxil soxtan – daxil etmək
Doştan – saxlamaq
Doşundan – soxmaq, itələmək
Dohədoy – qaçaqaç
Doğ soxtən – dağlamaq, əritmək
Doğrama – misg.üsul
Doğuştən – qaçmaq
Duzdəh – on iki
Dulma – dolma
Dumbor – kürəkən
Dur – uzaq
Dur biran – uzaq olmaq
Dur saxtən – uzaqlaşmaq
Durbi – durbin
Durigu – yalançı
Durmarə – çıxmış
Durmarən – çıxmaq
Duroz – uzun
Duroz biran – uzanmaq
Duroz soxtan – uzatmaq
Durozabuğoz – uzunboğaz (çəkmə)
Durozavini – uzunburun
Durozadim – uzunquyruqlu
Durozadimdiy – uzundimdikli (quş)
Durozaimir – uzunömürlü
Durozamuy – uzunsaçlı
Durozarış – uzunsaqqal, saqqallı
Durozatər – uzunsov
Durozagofsaz – çox danışan, boşboğaz
Durozagərdən – boynuuzun
Durozi – uzunluq
Durozmun – əriş
Duruğçu/dürüçi – yalançı
Duxta – tikilmiş
Duxta soxtan – tikdirmək
Duxtan – tikmək
Duxtur – həkim
Duxturi – həkimlik
Duxtəni – tikməli
Duxtər – qız
Duxtərlə – qızcığaz
Duxtərxolu – dayıqızı
Duhunvər – əkinin ortasından biçilmiş zolaq, dərə içərisindən dar
keçid
Duhungir – xalçalıqda istifadə olunan alət
Duğ – ayran
Duğavo – dovğa
Dübis – qırx
Düvə – tüstü
Düvə giriftan – tüstülənmək
Düvəli – tüstülü
Düqəd – ikiqat
Düdəkzərəgor – tütəkçalan, tütəkçi
Düdəsi – ikiəlli
Düzgün –düzgün
Düzgüngəri – düzgünlük
Dülvərhəm – ürəkbulanma
Dülküftə – ürək döyünməsi
Dülparə – ürək partlaması
Dülüsuxtə – ürəyi yanmış
Dülə qoğal – iç qoğal
Dümbəl – çiban
Düminci – ikinci
Dümənöi – ikimənalı
Düo – dua
Düolı – dualı
Düoçi – duaçı
Dür – uzaq
Dür biran – uzaqlaşmaq
Dürvən – biçin
Dürvənsaz – biçinçi
Düri – uzaqlıq
Dürtə – uzaqda
Düruvagəri – ikiüzlülük
Dürü – yalan
Dürü güftiran – yalan danışmaq
Dürüst saxtən – tamamlamaq
Dürüçigəri – yalançılıq
Dürügəri – yalançılıq
Dürəhun – dudkeş
Düsad – iki yüz
Düst-öşnö – dost-aşna
Düsəri – ikibaşlı
Düxtərgəri – qızlıq
Düş – çiyin
Düş doran – qaynaq etmək (misg.)
Düşahı – on qəpiklik
Düşiran – qaynamaq
Düşirə – qaynamış
Düşirə birə – qaynanmış
Düşməngəri soxtan – düşmənçilik etmək
Düşunda soxtan – qaynatmaq
Dühdürüst – dümdüz
Dühəzar – iki min
Dühəm – bir-birilə, birlikdə
Dühəfteyi – ikihəftəlik
Döy – div
Döyüstan – qaçmaq
Döülətbənd – dövlətli
Döör xardən – dolanmaq,
fırlanmaq, dövrə vurmaq
Dəbboğ – dabbaq
Dəbboği – dabbaqlıq (sənəti)
Dəbboğxunə – dabbağxana
Dəbboğçi – dabbaqçı
Dəbboğçigəri – dabbaqıçılıq
Dəbrüş – dərviş
Dəqüftən – geyinmək
Dəqə – indi
Dədə – dədə
Dədəliy – ögey dədə
Dəzən – sancmaq
Dəyiftan – geyinmək
Dəyiş soxtan – dəyişmək
Dəyəsiran – yanmaq (işıq)
Dəyəsunda soxtan – yandırtmaq
Dəyəsundan – yandırmaq
Dəkərdən – tökmək, geyinmək, örtmək
Dəm – dəm
Dəmbül – qavalı
Dəmqə – damğa (heyvanı, insanı damğalamaq, bədənin bir
hissəsinə dağlanmış dəmir parçası basmaqla nişanlamaq)
Dəmicə – indi
Dəmkeş – qazan, samovar ağzına qoyulan qapaq
Dəndəlik – fıstıq ağacları olan yer
Dənişiran – baxmaq
Dəng – dəng
Dəng biran – dəng olmaq
Dəng soxtan – dəng etmək
Dər – qapı
Dərburirəni – ağrıkəsici vasitə
Dərvoza – darvaza
Dərd – dərd
Dərd doran – dərd vermək
Dərd kəşiran – dərd çəkmək
Dərz – tikiş
Dərz duxtən – tikiş tikmək
Dərzi – tikişçi, dərzi
Dərzigəri – tikişçilik, dərzilik
Dərzən – iynə
Dəryoz – dəryaz, kərənti
Dərmora – çıxmış
Dərmoran – daxil olmaq
Dərmoran – çıxmaq
Dərmunrostsoz – əczaçı
Dərpəncərə – qapı-pəncərə
Dərpəncərə – pəncərə qapısı
Dərs dəran – dərs demək
Dərəmum – təmizlənmiş mum, qara mum
Dərəhün – dudkeş
Dərəceyin – dərəcəli
Dərəcə – dərəcə
Dəs əngəstən – ələ salmaq
Dəsdər – əl dəyirmanı, kirkirə
Dəsmol – dəsmal , yaylıq
Dəst – əl
Dəst vordən – əli gətirmək
Dəst doran – əl vermək,üz vermək
Dəstbədəst – əl-ələ, əlbəəl
Dəstbətihu – əliboş
Dəstduraz – əliuzun
Dəstduraz birən – əliuzun olmaq
Dəstdurazi – əliuzunluq
Dəstdurazi soxtən – əliuzunluq etmək
Dəst-poça – əl-ayaq, qol-qıç
Dəstraz – əl ilə
Dəstşəft – əliəyri
Dəstgır – köməkçi
Dəstəbozi – dəstəbazlıq
Dəstəbəkül – tısbağa
Dəstək – qapının tutacağı
Dəstəçin – dəstəçin
Dəsgirə – toxunma səbət, zənbil
Dəsgurun – əliağır (adam)
Dəsöyüstan – sürtmək, ovmaq, ovxalamaq
Dəçirən – yığmaq
Dəh – on
Dəhyek –onbir
Dəhimin –onuncu
Dəhnə – kilimi (xalça)
Dəhteyi –onluq
Dəhşət – dəhşət
Dəhşətin – dəhşətli
Dəcəl, dəcəli, dəcəlgəri – dəcəl, dəcəllik
Dəğdəğə – qorxu, dağdağa
Dəğəl – cığal, dacal (özünü isə verməyən)
Dəğər – dağar
Dəgiş – dəyişmə
Dəgiş soxtan – dəyişmək
Dəgəştən – yatmaq (xəstə)
Dəən – içində

E
El – uşaq
Elçigəri – elçilik
Elgəri – uşaqlıq
Elgəri soxtan – uşaqlıq etmək
Elli – uşaqlı
Elon – elan
Elon soxtan – elan etmək
Eşqbozi – eşqbazlıq
Eşqbozi soxtan – eşqbazlıq etmək
Etiroz – etiraz
Etiroz soxtan – etiraz etmək
Eyroğ – kərənti

Ə
Ə – önqoşma; -dan/-dən şəkilçisinə müvafiq gəlir
Əbə – ata
Əçu – nədən
Ədəmi – adam
Ədəmigəri – adamlıq
Ədəş – adaş
Ədur – uzaqdan
Əhd – əhd; müqavilə, saziş
Əhd soxtan – əhd etmək
Əhəngsuzundagar – əhəng yandıran
Əhotə – əhatə
Əhotə soxtan – mühasirə etmək, əhatəyə almaq
Əhvol – əhval
Əhvolın – əhvallı, xoş xasiyyətli
Əhvolot – əhvalat
Əjnəf – əclaf
Əjnəfi, əjnəfgəri – əclaflıq
Əkey – nə vaxtdan
Əkebike – haçandan-haçana, əkə-bükə
Əki – kimdən
Əkin – əkin
Əkinçigəri – əkinçilik
Əkiz – ekiz
Əqrənom – aqronom
Əqrənomgəri – aqronomluq
Əlbəöü – duza qoyulmuş alça
Əlçə – alça
Əlig – dişi keçi, əlik
Ələffürüş – alaf, ot satan
Əli – alça
Əlləşmiş biran – əlləşmək
Əlmənkin – mənimki
Əlmukin – bizimki
Əloc – əlac
Əloqə– əlaqə
Əlovə –əlavə
Əlşumkin –sizinki
Əlşunkin – onlarınkı
Əlün – alçalı
Əm – da, də (bağl.)
Əməyəruz – əməkgünü
Əmru – armud
Əmrudor – armud ağajı
Ənbis – qalaq
Əncirə – doğranmış
Əncirən – doğramaq
Əng – arı
Əngdor – arıçı
Əngəbuy – nanəyəoxşar bal iyi verən mədəni bitki növü
Əngdori – arıçılıq
Əngil – düyün
Ənginə – qax
Əngişt – barmaq
Əngiştənə – üzük
Əngiştərin – üzük
Əngülbənd – boğça
Əngür – üzüm
Əngürdor – üzümçü
Ənor – nar
Əntiqəçi – köhnə şeylər satan
Əntüin – sənin, səninki
Əpilkə – yonqar
Ərəbə – araba
Ərəbəçi – arabaçı
Ərəbəçigəri – arabaçılıq
Ərəbi – ərəbcə
Ərx – arx
Əngaz – çənə
Ərkuhun – ərköyün
Ərsçüm – göz yaşı
Ərsi – toy
Ərsixanə – toyxana
Ərsivər – toy sahibi
Ərsi zərə soxtan – toy çaldırmaq, toy eləmək
Ərş – nalə
Ərş tik birə – naləsi göyə yüksəlmək
Əs – at
Əs-əs – at-at (oyun adı)
Əsər – yuxarıdan; başdan, əvvəldən
Əsi birən – darıxmaq; əsəbiləşmək
Əskeş – araba hissəsi
Əssəl – bal
Əssəli – yonca növü adı
Əssüvar – süvari
Əsyou – dəyirman
Əşrəfi – beşlik qızıl; qızıl pul, (keçmişdə istifadə olunan qadın
ziynət əşyası)
Ətir – ətir
Ətrof – ətraf
Ətrofli – ətraflı
Əttuq – ətlik dövlətə təhvil verilən ət planı; kəsilmək
üçün bəslənən heyvan
Əvərsi – ardıc
Əvərsin – şam ağacı
Əvəzi – əvəzləyici
Əvom – avam
Əvomi – avamlıq
Əvomgəri – avamçılıq
Əvvəli – əvvəlcə
Əvvəlin – əvvəlki
Əvvəlminci – əvvəlinci
Əyəkqobi – ayaqqabı
Əzob kəşiran – əzab çəkmək
Əzunsəri – o başdan
Əzobkeş – əzabkeş

F
Farsi – farsca
Fatir – fətir
Fəhmistan – başa düşmək
Fəqir – fağır
Fərq soxtan – fərqlənmək
Fəryad əngəstən – qışqırmaq, ağlamaq, tərk etmək
Fibərdan – udmaq
Fibərdə – udulmuş
Fibərdə soxtan – uddurtmaq
Fiçərundan – dağıtmaq, talan etmək
Fidoştan – işlətmək
Fikordan – səpmək
Firəh – geniş
Firəhədüş – enlikürək
Firəhəsifət – enlisifət
Firəhi – genişlik
Firəh biran – genişlənmək
Firə birə – genişlənmiş
Firmoran – düşmək, enmək
Firmöyüstan – buyurmaq
Firmundan – aldatmaq
Firsora biran – göndərilmək
Firsoran – göndərmək
Firuzə – firuzə
Fisöyüstan – sürtmək
Fıçarıstan – yıxılmaq
Fınduğ – fındıq
Fınduğavini – fındıqburun
Fınduqxori – yer fındığı Fırağıstan –batmaq, sancılmaq
Furoun –toxuculuq dəzgahının detalı
Furuxtabirə – satılmış
Furuxtagor – satan
Furuxtan – satmaq
Furuxta soxtan – satdırmaq
Furuxtəni – satılmalı
Futolı – əvəlik
Füdərən – söymək
Fülfül – acı bibər

G
Gal şəndən – əmr etmək
Gedə – oğlan
Gedişgəri – gedişat
Gezinə – gicintkan
Gədək – camış balası, balaq
Gəmzə – təzək
Gəndim – buğda
Gəndimi – buğdaşəkilli naxış
Gərdan – boyun
Gərm – isti
Gərməgiyo – mədə qurdunu tökmək üçün ot növü
Gərmi – istilik
Gəştə – gəzmiş
Gəvənd-gəngiz – ot əvəzinə heyvana verilən kol növü; gəzən
Gih – arpa
Gic – gic
Gic raftan – gicəllənmək
Gıl – gil
Gilidəsoz – buz hazırlayan
Gilkan – gorqazan (ölünü dəfn edənlər üçün verilən ehsan)
Gikəştəngum – keçəndən sonra
Giləngüri – şəkər qatılmış qızılgül
Gilimi – palazşəkilli toxuma üsulu; kilimi
Gimistan – tərpənmək
Gində – yoğun, qalın
Girdə – böyrək
Gird – yumru
Girestan – ağlamaq
Gireyundan – ağlatmaq
Girərunda – keçirilmiş
Girərundan – keçirmək
Girərunda soxtan – keçirtdirmək
Girəstə/girəşdə – keçmiş
Girg – canavar, qurd
Girgirə – göyərçin
Giriftan – tutmaq
Giriftə biran – tutulmaq
Girvənkə – girvənkə (400 qr.)
Giryə – ağlama
Giryəsoz – ağlağan
Gisnə – ac: müq.et: azərb. dial. güşnə «acgöz»
Givozən – otu təmizləmək üçün iti alət
Giyozən – oraq
Goçun – gavahın
Gof – söz
Gom – qaynaq növü (misg.)
Gö – yer
Gödüş – iki qulplu sərnic (misg)
Gög – göy
Göndərbənd – araba ləvazimatı
Göydun – tövlə
Günə – yanaq
Guruni – ağırlıq
Guşək – qulaqcıq
Guş vakardən – qulaq asmaq
Güboş – deyəsən
Güftira – demiş
Güftiran – demək
Gülfürüş – gülsatan
Gülləbur – gülləkəsən alət
Güllü saxtən – aşağı buraxmaq
Gürdə – böyrək
Güröginə – ayrı
Gürun – ağır
Güş – qulaq
Güşt – ət
Güştın – ətli
Güştoy – bozbaş
Güştkəş – ətçəkən maşın
Güştvənc – ət doğrayan
Güvö – ot
Güvozən – yerin otunu təmizləmək üçün ağzı iti alət
Güvö zərən – ot çalmaq

Ğ

Ğaçağ – qaçaq
Ğaçağgəri –qaçaqçılıq
Ğaçaği –qaçaqlıq
Ğand – qənd
Ğandənçirən – qənddoğrayan
Ğarinənə – qarı, qarınənə (yaşlı qadın barəsində)
Ğarz – borc
Ğarzun – borclu
Ğarzun birən – borclu olmaq
Ğarz saxtən – borc etmək
Ğeysi – qaysı
Ğəbr – qəbr
Ğəbristun – qəbiristan
Ğəbül – qəbul
Ğəbül birən – qəbul olmaq
Ğəmgin – qəmgin
Ğəmgin biran – qəmgin olmaq
Ğəmgingəri – qəmginçilik
Ğəmgini – qəmginlik
Ğəmgin soxtan – qəmgin etmək
Ğərəvül – keşik, qarovul
Ğərəülçi – keşikçi, qarovulçu
Ğərəvülçigəri – keşikçilik,
qarovulçuluq
Ğərəvül kəşirən – keşik çəkmək, qarovul çəkmək
Ğərib – qərib
Ğəribgəri – qəribçilik
Ğəribi – qəriblik
Ğəs – qəsd, niyyət
Ğəsəm – and
Ğəsəm boşu – and olsun
Ğəşəng – qəşəng
Ğəşəngi – qəşənglik
Ğəşənggəri – qəşənglik
Ğəzəb – qəzəb
Ğəzəbin – qəzəbli
Ğivvalı – güclü, qüvvətli
Ğıvvat – qüvvət
Ğonun – qanun

H
Haçınınki – sanki, elə bil ki
Hadi – söz
Hadi saxtən – danışmaq
Haft – yeddi
Haftburori – yeddiqardaş
Haftburoriyə aş – döşəmə plov
Halə – bəylik yatağının üzərinə salınan bəzəkli örtük
Haftgəzə – yeddiarşınlıq
Haftod – yetmiş
Haftsad – yeddi yuz
Halam – hələ
Halam iş – hələ də
Hambocun – qayınarvadı, elti
Handəyinə – gülməli
Har – hər
Haruz – hər gün
Havardən – yaymaq (lavaş)
Havorangi – mavi
Havodəyişsoz – vetilyator
Hazor – min
Hazorxuna – heyvanda mədə
Hazorsoli – minillik
Heybə – heybə
Heyvundar – heyvandar
Hezim – indi
Hezimin – indiki
Həcəmət – alına, yaxud boynun arxasına qan almaq üçün qoyulan
tibbi banka
Həcətxana – ayaqyolu
Həçinki – elə ki
Həçundun – sanki, elə bil ki
Həqsab – haqq-hesab
Həqsab kəşiran – haqq-hesab çəkmək
Həl – ərimə, yumşalma; həllolma; həlletmə (məsələ, misal)
Həlbirə – həll edilmiş; həll olunmuş
Həlisə – ətli hədik
Həlloc – yun, pambıq darayan adam
Həlloci – həllaclıq
Həlnəbirəni – həll edilməyən; həll olunmayan
Həlou – palaz
Həmdih – həmkəndli, kəndçi
Həmə – hamı
Həmələ – hamılıqla
Həmsiya – qonşu
Həmzuhun – həmdil
Həndalu – əvəlik
Hənəki – zarafat
Həng – təhər, tövr
Həngər – dəmirçi
Həngəri – dəmirçilik
Həppa – yumru daş; dibək daşı
Hərçe – nə vaxt
Hərçi – hər şey
Hərdümi – hər ikisi
Hərey zərən – ağlamaq; haray vurmaq
Hərəmi – naxış növü, hərəmi
Hərşəfin – qızılı
Hərza – açıq
Həsi – əriştə
Həsili – əriştəli
Həş – zibil
Həşəm – zir-zibil, küləş
Həşrəfin – qızılı
Həşə zərən – danmaq
Həşivər – hay-küy salan
Həşt – səkkiz
Həştod – səksən
Həşimçi – səkkizinci
Həvə – toxunmuş xalçanı döymək üçün istifadə edilən dəmir daraq
Həvü – günü
Hi – heç
Hiçiz – heç nə
Hineyin – hənalı, xınalı
Hinərəbun – xınayaxdı
Hintər – elə-belə
Hişki – heç kim
Hiştan – qoymaq
Hityot – ehtiyat
Hityotgəri – ehtiyatlılıq
Hityotlı – ehtiyatlı
Hodağa – elə
Homin – yay
Hözüm – indi
Hülbə – sarıçiçək
Hünərmənd – hünərli, cəsarətli
Hüraz – onunla
Hüriyyətxor – azadlıqsevər
Hürsün əbirən – hirslənmək

X
Xacə –cənab
Xanda – gülüş
Xandali – gülməli
Xandistan – gülmək
Xandundan – güldürmək
Xandunda soxtan – güldürtmək
Xara – güvə, xara
Xardə – yeyilmiş
Xardəqar – yeyən
Xardən – yemək
Xat – xətt
Xatkeş – xətkeş
Xay soxtan – xərcləmək
Xavandən – ovxalamaq
Xavandə saxtən – ovxalatmaq
Xəbər bostarən – xəbər almaq
Xəbər fustarən – xəbər göndərmək
Xəmzə – yemiş
Xəmzəbü – sürvə, adaçayı
Xənək – ardıc kolunun tüstüsü
Xər – eşşək
Xərkər – taxıl zəmilərinin arasında bitən zərərli bitki növü
Xərgüş – dovşan
Xərxarə – cır lobya
Xərviyi – cır söyüd
Xəs/xəst – qatı
Xəstrə – qatılaşmış
Xəymə – çadır, xeymə
Xəzinəliyə qeyçi – xəzinəli qayçı (misg.)
Xili – mil (toxuc.)
Xima – kuzə
Xinəçü – xalça dəzgahı, hana
Xinik – soyuq
Xir – çəltik əkini
Xişg-xişg – quru-quru
Xişk – quru
Xişk giriftan – küsmək
Xişk soxtan – qurutmaq
Xiyəh – kürək
Xiz – motal
Xıdıri – təndirdə bişirilən əlçörəyi
Xır – 1. bulud; 2. ev-eşik
Xıragar – alan
Xırd – sınıq
Xırda – xırda
Xırdalanmiş – xırdalanmış
Xırdalamiş soxtan – xırdalamaq
Xırd birə – sınmış
Xırd biran – sınmaq
Xırd soxtan – sındırmaq
Xırs – ayı
Xırş – ağuz, təzə doğmuş heyvanın ilk südü
Xısiran – yatmaq
Xısırə – yatmış
Xıştan – öz (əvəz.)
Xış barunda – şumlanmış
Xış barundan – şumlamaq
Xo – yuxu
Xoçəməz – qoz
Xoçəməzdor – qoz ağacı
Xodorəni – yuxugətirən
Xok – torpaq
Xokistər – kül
Xokşünas – torpaqşünas
Xolu – dayı
Xoraduhun – çəkic növü
Xorə – gil qab
Xori – yer
Xoriş – qaşınma
Xoripeymundəgor – yer ölçən
Xorivokən – yer qazan
Xorum – yemək
Xorum-bərum – yeyib-içmək
Xostan – istəmək
Xoyəginə – şirin qayğanaq
Xoyakərg – yumurta
Xring – xren
Xub – yaxşı
Xubaçiz – yaxşı şey
Xubtər – yaxşı təhər
Xudo – allah, xuda
Xudadus – allah tanıyan
Xug – donuz
Xugdoştagor – donuz saxlayan
Xum – 1. çiy, qaynamamiş; 2. təcrübəsiz
Xunişırın – qanışirin
Xunkəmi – qanazlığı
Xuruz – vəçə - ev quşları
Xuruzyek – inaq xəstəliyi
Xun – qan
Xuna – ev
Xunavərun – evdəkilər
Xundan – oxumaq
Xundəgor – oxuyan
Xunda soxtan – oxutdurmaq
Xun dəkərdən – qan tökmək
Xunə-cukə – ev-eşik
Xunxor – qaniçən, zalım, köhn. xunxar
Xunı siyəh – qanıqara
Xunun – qanlı
Xuş amarən – xoşu gəlmək
Xuşandom – yüngül təbiətli insan
Xuş gizərdən – xoş keçmək
Xurd saxtən – sındırmaq
Xurək – xörək
Xuta biran – öyrəşmək
Xuta saxtan – öyrətmək
Xuvar – bacı
Xuvargil – bacılıq, rəfiqə
Xuvargili – rəfiqəlik
Xuvarle – bacıcığaz
Xuvarzərə – bacıuşağı
Xüsür – qayınana
Xüsürmərd – qaynata

I
Imruz – bu gün
Imruzin – bugünkü
Imun – biz
Istalova – yeməkxana
Istansiyə – stansiya
Işığ – işıq

İ
İ – bu (əvəz.)
İcozə – icazə
İcozə dorən – icazə vermək
İcozə xostən – icazə istəmək
İd – bayram
İdi – bayramlıq
İduna – bayramlıq
İdi niborək – bayramın mübarək
İdismun niborək – bayramınız mübarək
İd soxtan – bayram etmək
İhdə – öhdə
İhdəliy – öhdəlik
İhtibor – etibar, inam
İhtibori – etibarlı
İhtiyoc – ehtiyac
İhtiyoclı – ehtiyacı olan, möhtac
İqdə – bu qədər
İlçi – elçi
İlmanqu – ilıq
İm – bu (əvəz.)
İmhəl – bu vaxt
İmhəlin – bu vaxtkı
İmid – ümid
İmir – ömür
İmkon – imkan
İmkon doran – imkan vermək
İmkon soxtan – imkan etmək
İmu – biz
İn – bu (əvəz.)
İnanılmış birə – inanılmış
İnanmış birən – inanmaq
İnanmış soxtan – inandırmaq
İncə – bura
İncimiş biran – incimək

İngilisi – ingiliscə
İnha – bunlar
İnkişof – inkişaf
İnkişof birə – inkişaf etmiş
İnkor soxtan – inkar etmək
İnqədər – bu qədər
İnqarçu – çəngəl
İnom – inam
İnsəət – bu saat
İnsəətin – busaatkı
İnşöin – bugecəki
İnşöü – bu gecə
İnyekin – bu biri
İntə – belə
İntərzin – belə tərzdə
İpsi (yə) – əsas, özül, bünövrə
İranic – iranlı
İruznigə – səhərisi gün
İsbih – ağ
İsbirə – bağaz xəstəliyi
İsbi mijə – çobanyastığı (hərfən: ağkirpik)
İsbot – isbat
İsbot birə – isbat olunmuş
İsbot soxtan – isbat etmək
İstiqlol – istiqlal
İstiqloləti – istiqlaliyyət
İstismor – istismar
İstismor birə – istismar olunmuş
İstismor soxtan – istismar etmək
İşbij – bit
İşbijin – bitli
İşing – yemlik
İşnə biran – qalxmaq
İşnə soxtan – qaldırmaq
İşqəm – qarın (bədən üzvü)
İşqəmbə – yelin
İşqəməburi – qarınağrısı
İşora – işarə
İşora birə – işarələnmiş
İşora doran – işarə vermək
İşora soxtan – işarə etmək
İşora zəran – işarə vurmaq, etmək
İşpiskə – kibrit, spiçka
İştan – öz (əvəz.)
İştirob – cərimə
İyrənmiş – iyrənmiş
İyrənmiş biran – iyrənmək
İyrənmiş soxtan – iyrəndirmək
İztirob – iztirab
İztirob dorən – iztirab vermək
İztirob kəşirən – iztirab çəkmək

J
Jirangə – paslanma, pasatma
Jirankə şundən – pas atmaq
Jirəngə – salxım
Jüji – kirpi

K
Kaf saxtən – danışmaq
Kalein – ən böyük
Kami – hansı
Kapan – topa
Kefaz – keflə, kefindən
Keyfləndirilmiş soxtan –
şənləndirmək, kefini açmaq
Keyflənmiş biran – keflənmək
Keyfsiz – qəmgin, xəstə, kefsiz
Kəbin – kəbin
Kəbin burarin – kəbin kəsmək
Kəbin soxtan – kəbin etmək
Kəəb – səhəngin oturacaq hissəsi
Kəhrəbo – kəhrəba
Kəlbəti ucoğ – ocaq kəlbətisi (maşa)
Kələbabo – baba
Kələsər – ana arı
Kəm – az; ələyin bir növü
Kələçim – irigöz, dombagöz
Kələdandun – iridişli
Kələh – böyük
Kələ heybət – iri heybət
Kələqənəd – iriqanadlı
Kələ korsü – iri çəkic
Kələrış – irisaqqal
Kəmər – bel
Kəmərhənd – toqqa
Kəm-kəm – az-az
Kəmpirçüm – az-maz
Kəmrə – təzək, qatı çirk, çadır
Kəmsəvod – kəmsavad, savadsız
Kəmsəvodi – kəmsavadlıq,
savadsızlıq
Kəmsəvodgəroi – savadsızlıq, kəmsavadlıq
Kəm soxtan – azaltmaq
Kəndan – qazmaq, çıxarmaq
Kəndü – böyük saxsı qab
Kər – gön
Kərg – toyuq
Kərundan – otarmaq
Kərpicsuzundagor – kərpic yandıran
Kəş – hündürlük, təpə
Kəton – kətan
Ki – kim (əvəz.); bağlayıcı (söz sonunda); ədat.
Kiflət – külfət, ailə, ailəlik
Kiflətdor – ailəli, ailə başçısı
Kifoyət – kifayət
Kifoyətlənmiş biran – kifayətlənmək
Kifoyət soxtan – kifayət etmək
Kiləliğ – ögey qız
Kiləgəri – qızlıq
Kilid – açar
Kirsin – qışda qızınmaq üçün evin ortasında düzəldilmiş ocaq
Kılok – külək
Kindoşdəgor – kinli
Kinə – kimi
Kirönişin – kirayəçi
Kiyouvəçin – otyığan
Klarnetzərəgor – klarnetçalan
Kozbəl – qozbel, donqar
Köçə – dənli bitkilərin üçün ölçü vahidi; çömçə
Köüçə – başmaq
Kuxolu – dayıoğlu
Kuştənçin – qıymakeş
Kukrum – ildırım
Kulya – papaq
Kunbəru – təndirdə düşən çörəyin əks tərəfə yapılması
Kund – yaxın
Kusbənd – qoyun
Kuşə – çarığın bağı keçirilən yer, dəlik
Kundəpişt – tərsinə
Kur – kor
Kutəhəpoçə – qısa yubka
Kutəhəzuhun – diligödək, suçlu
Küfarə – beşik, nənni
Küngürö – soğansuyu (xörək)
Kütüg – kötük
Kütmil – kütləşmiş

Q
Qajqun – qazan
Qaka zərən – qaqqıldamaq
Qaqala – saxsı banka
Qaqalaxırdi – dəvədabanı
Qaqalaqiymə – kotlet
Qaqalatihisoz – küpə boşaldan
Qaqol – qoğal
Qal şəndən – çağırmaq
Qalağ – bozdamacı saçın üstündə çevirmək üçün düzəldilmiş xüsusi
ağac növü
Qal zərən – çağırmaq
Qapundan – qapmaq
Qarq – qoz meyvəsinin yaşıl qabığı
Qaralamış saxtən – qaralamaq
Qaravot – çarpayı
Qarduç – iri qırma
Qarış soxtan – qarışdırmaq
Qartanqa – yüyən
Qartxundum – borclu olan
Qaşqəlaq – qaşqaldaq
Qavol – qaval
Qavolzərəgor – qavalçalan
Qazanmiş saxtən – qazanmaq
Qazıt – qəzet
Qazıtfürüş – qəzetsatan
Qe – çox
Qedunum – çoxbilmiş
Qedunumi – çoxbilmişlik
Qequndan – sıxmaq
Qeyçi zərən – qayçılamaq
Qeymoğ – qaymaq
Qeytonbof – qaytan toxuyan (dəzgah)
Qeyşər – qabaq, qənşər, əvvəl
Qəbrüstun – qəbiristan
Qəbrüstunluğ – qəbiristanlıq
Qəbür – qəbir
Qəbürkən – qəbirqazan
Qəbür kəndan – qəbir qazmaq
Qəbürkəndəqar – qəbirqazan
Qəc – donmaq, soyuqdan əl-ayağın işləməməsi: müq. et: qıc olmaq
Qəcələ – sağsağan, dan. qəcələ
Qəcil – ümidsiz, xəstə, hədsiz zəifləmiş
Qəd – içində, arasında
Qədəğə – tapşırmaq, qorumaq, qadağa
Qədəğə dərən – qadağan etmək
Qədəmə – pilləkən
Qədəş – qohum
Qəhrə – acıq, hirs
Qəhrə soxtan – acıq etmək, küsmək
Qəhəb-qəhəb – aşıq-aşıq (oyun adı)
Qəhərlənmiş biran– qəhərlənmək
Qəhərə soxtan – acıq etmək
Qələbə – çox
Qələq/qəloğ – qarğa
Qəmqəl – bitki növü (qabığından qab yumaqda istifadə olunur)
Qəməkeş – ət baltası
Qəmqəl – qab yumaq üçün əski, qabsürtən
Qənəptum – kəndir toxumu
Qənşəl – qənşər, bax: qeysər
Qənçür – sətəlcəm
Qərəbizin – çaytikanı
Qərəvot – çarpayı
Qəri – qarı
Qərimiş – qarımış
Qərimiş birən – qarımaq
Qərməsin – qazmaq (təndirdən çıxan çörəyin qalığı, qırığı)
Qərt – borc
Qərtxundi – borcluluq
Qərtob – kartof
Qərtsqun – borclu
Qərz – borc
Qəsəm – and
Qəsəm boşu – and olsun
Qətən – toyuq peyini
Qətit – qurudulmuş ət, qaxac ət
Qəy – niyə
Qəy – çox
Qəyil – paya
Qəyul – şalban
Qiçinə – çimdik
Qiliz – tüpürcək
Qir – qır
Qirçi – qırla işləyən şəxs
qirdüşündəgor – qır bişirən
Qıç – dişdəm: müq.et: azərb. uşaq dilində qıç eləmək «dişləmək»
Qıç soxtan – dişdəm götürmək
Qıç zərən – dişləmək
Qıd-qıdi – uşaq oyunu
Qija – dəvədabanı; müq.et: azərb. qıjı
Qilin – kartof
Qilinc – qılınc
Qilində – muncuq, boyunbağı
Qilinfürüş – kartof satan
Qilinkoş – kartof əkən
Qir – daş-kəsək
Qirabli – qaloş
Qirçə – diş qıcırdatma, qıcama
Qirəfinkə – qrafin(ka)
Qissə – nağıl
Qit – taxta
Qiyə zərən – çağırmaq
Qiyməkeş – qiyməkeş
Qındi – qındı (undan hazırlanmış sıyıq)
Qırmac – şallaq
Qırmic – çimdik
Qirmic soxtan – çimdikləmək
Qırsa – bərpa olunmuş mis
Qıryoz – dəryaz
Qısqi – sıxıntı, qısqı (dan.)
Qısqi doran – sıxmaq
Qızınmış biran – qızınmaq
Qobi – kiçik dərə
Qobixur – mədə
Qobşir – süd qabı
Qof – söz
Qoğuş – ovuq, ağacın içi, koğuş
Qohuməti – qohumluq
Qolamıx – mıx düzəldən alət
Qorıstan – daşımaq
Qout – qovun
Qov-qov ləngə qov – İnək-inək, ləng inək (uşaq oyunu)
Qubayic – qubalı
Qucalmiş biran – qocalmaq
Quçoğ – qoçaq
Quçogəri – qoçaqlıq
Quçoği soxtan – qoçaqlıq etmək
Qudil – qurd (parazit)
Quduz – quduz
Quduz biran – qudurmaq
Qul – tərəf
Quldur – quldur
Quldurgəri – quldurluq
Qulduri soxtan – quldurluq etmək
Qulla – gölməçə
Qulonça – dayça
Qunağ – qonaq
Qunoği – qonaqlıq
Qunoğ biran – qonaq olmaq

L
Laçın – şahin (quş)
Lağ – kürək, bel
Lakatə – çox çirkli
Lal bürən – lal olmaq
Lamad – palçıq
Lapatka – bel
Lavoşinə – lavaşa
Lec – hirs, acıq
Lec saxtən – acıq etmək
Leşzan – dəri təmizləyən alət
Ləbbadə – yağmurluq, bürüncək: köhn. ləbbadə
Ləc durmarən – acığı gəlmək
Ləhə – palçıq, dan. löhmə
Ləkmin – birdən
Ləif – yorğan
Ləif-cöcə – yorğan-döşək
Ləlü/lolu – nənni, beşik
Ləmistan – əyilmək
Ləngistan – axsamaq
Ləpə – dalğa, ləpə
Ləpür – ləpir
Lərzistan – titrəmək
Ləş – dərinin əti, yağı
Ləşgər – işçi arı
Ləysən – dəryaz
Ləyləg – leylək
Likət – təpik
Lığ – ilıq
Lığ biran – ilıq olmaq
Lığ soxtan – ilıq etmək
Loça – lək
Loça vəyiftan – lək düzəltmək
Loğər – arıq
Lokbılok – taybatay, laybalay
Loşbəbər – yuxayayan, üstündə xəmir yaymaq üçün istifadə olunan taxta
Lokmi – birdən
Lova – yalvarış, xahiş
Lö – dodaq
Löxşür – qabyuyan parça
Lööb – düyü həlimi
Löyij – Lahıc
Löyijli – lahıjlı
Löyüstə – çalxanmış
Löyüstan – çalxamaq
Lözani – metalın kənarlarının dar hissəsindəki işləri görmək üçün alət
Luğnə – saxsı
Luq (luqa) – beşik
Lumut – palçıq
Lupbəşundan – tullanmaq
Lübyə – lobya
Lüxüm – enliyarpaqlı, gövdəsi yeməli olan meşə bitkisi
Lüleyin – aftafa, lüleyin
Lüng – ayaq
Lüngsüz – ayaqsız
Lüvə – budaq
Lüvəli – budaqlı

M
Maatəl – məətəl
Magardən – qayıtmaq
Maç – öpüş; müq.et: azərb. dan.: maç eləmək, maç-quc.
Maç-quc – maç-quc
Maç-quc saxtən – maç-quc eləmək
Maəş – maaş, əməkhaqqı
Man – mən
Manca – ip
Masqura – kasa
Mast – qatıq
Marinə – qadın cinsi
May – ana
Maygəri – analıq
Maypiyək – ata-ana, valideyn
Mazari – vəzəri
Məbrəd – yeyə
Məəlim – müəllim
Məfrağ – çuğundan düzəldilmiş su qabı
Məfməbədüş – mifik qorxulu varlıq (halarvadı)
Məməbizi – xırda, uzunsov alça növü
Məcbur – məcbur
Məgü – sən demə (əd.)
Məhəl – vaxt
Məhsuldor – məhsuldar
Məhsuldorgəri – məhsuldarlıq
Məcbur biran – məcbur olmaq
Məcbur soxtan – məcbur etmək
Məqbul – gözəl
Məqbuli – gözəllik
Məzhərə – xəlbir
Məllö – molla
Məllögəri – mollalıq
Məmədoragor – südverən
Məngol – manqal
Məni – mahnı
Mərcigə – sərçə
Mərd – kişi
Mərdgəri – kişilik
Mərduna – kişi paltarı
Mərəgö – inək
Mərzguşnə – çöl nanəsi
Məsən – bülöv, etmə
Məsi (yə) – nağıl
Məsləhət soxtan – məsləhətləşmək, m. görmək
Məşğul – məşğul
Məşğul biran – məşğul olmaq
Məşğul soxtan – məşğul etmək
Məşməşür – şaftalı
Məştəfə – aftafa
Micmicə – cirə
Miğyət – muğayət
Miğyət biran – müğayət olmaq
Mihrə – muncuq
Mixkəş – mıx çıxaran alət
Mixləmə – qayğanaq
Mijə – kiprik
Mingəh – orta, ara
Mingəhin – ortancıl
Mirdan – ölmək
Mirdə – ölü
Mirdəni – ölməli
Mirdəqar – ölən
Mişkin – bərk, möhkəm
Mitrən – demək
Mıbohisə – mübahisə
Mıbohisə soxtan – mübahisə etmək
Mıborək – mübarək
Mıdofiə – müdafiə
Müdofiə biran – müdafiə olunmaq
Mıdofiə soxtan – müdafiə etmək
Mıkofot – mükafat
Mıqəddəs – müqəddəs
Mırdol – murdar
Mırdol biran – murdar olmaq
Mırdol soxtan – murdarlamaq, murdar etmək
Mıvəfəğiyət – müvəffəqiyyət
Mız-mız soxtan – mız-mız etmək
Mızd – muzd
Mızdgəri – muzdurluq
Moç – öpüş: bax: maç
Moç soxtan – öpmək
Moh – ay
Mohi – qızıl balıq
Mol – mal
Mola doran lehimləmək
Molakeş – malakeş
Mor – ilan
Moldor –maldar
Moldorgəri –maldarlıq
Molıstan –ovxalamaq
Mora – dişi
Moşa – maşa
Movin – müavin
Mozol – xoşbəxtlik, müvəfəqqiyyət; tale
Mozolmənd – xoşbəxt, müvəffəqqiyyətli, uğurlu
Mö – ana
Mö bəçə – əritmə və döymə (misg)
Mögəri – analıq
Mözolü – ləzzətlə
Muqli – yumruq, qapaz
Mumlama – mumlama
Mundan – qalmaq
Mung – səs
Murlə – mığmığa
Mü – saç
Mü –mən
Mücinə –qarışqa
Müduroz – xəmirçək
Mülüh – çəyirtkə
Mürdəşür – ölü yuyan adam, mürdəşir
Müri – moruq
Mürq – vəhşi quş
Mürs – zulm
Müşkür – qışlaq

N
Nağl/nəqul – nağıl
Naqulay – düzgün olmayan
Nam – ad
Namalə – heç olmasa
Namlu – adlı
Nan – çörək
Narasirə – yetişməmiş, kal
Navad – doxsan
Nəbiragar – yoxsul
Nəəlbənd – nalbənd
Nəg – damaq
Nəğül – nağıl
Nəğüldust – nağılbaz
Nəhür – göl, nohur
Nərə – erkək
Nərə saxtən – çığırmaq, nərə çəkmək
Nəri – misgərlikdə metalı döyərək uzatmaq üçün alət
Nərm – yumşaq
Nərmi – yumşaqlıq
Nərm soxtan – yumuşaltmaq
Nəvə-niştə – nəvə-nəticə
Nəvomunda – yorulmaz
Nəvüşdən – yazmaq
Nəzdik – yaxın
Nəzdik biran – yaxınlaşmaq, yaxın olmaq
Nəzdiki – yaxınlıq
Nəzdiki soxtan – yaxınlıq etmək
Nigoh biran – nigahlanmaq
Nih – doqquz
Nihimin – doqquzuncu
Nihiminci – doqquzuncu
Nihsad – doqquz yuz
Nihsinfi – doqquzuncu sinif
Nimaz – namaz
Nimazgah – namaz qılmaq üçün yer
Nimaz gizardən – namaz qılmaq
Nimein – ən kiçik
Nimdərçə – döşəkçə
Nimes – alman
Nimə – yarı
Niməcisnə – yarıac
Niməlit – yarımçıq
Niməisbih – yarıağ
Niməşö/niməşöü – gecəyarı
Nimərçi – keçəçi
Niməsuxt – kösöv
Niməvundu(yə) – naqis
Nimik – duz
Nimikdan – duzqabı
Nisti – yoxdur
Niştan – oturmaq
Nişundan – oturtmaq
Niyyət soxtan – niyyət etmək
Nıxda – noxta
Nıxır – noxud, naxır
Nıxson – nöqsan
Nıxson giriftən – nöqsan tutmaq
Nığıl – noğul
Nodon – nadan
Nodongəri – nadanlıq
Nof – göbək
Noğul – noğul, dərin
Nohəq – nahaq
Nohran – qoymaq
Noqul – dərin; bax: noğul
Noqulay – yöndəmsiz
Nolə-şivən – nalə-şivən
Nolin – döşək
Nosi-nosi – novruz payı
Noy – ling
Noyil – nail
Noyil biran – nail olmaq
Noylülə – metalın dar hissələrini döymək üçün ling növü
Noz – naz
Nozlanmış biran – nazlanmaq
Nö – odda qızdırılmış metalı
soyudmaq üçün hovuz və ya
müəyən qab
Nöyştan – yazmaq
Nöyüştə – yazılmış
Nubot – növbə, növbətçilik; dan. nobut
Nuxum – dırnaq
Numbənum – adbaad
Nunbər – çörək maşını
Nunbürjün – çörəkbişirən
Nunfürüş – çörəksatan
Nuhəvar – yelləncək, küt
Num – ad
Numlu – adlı-sanlı
Nundarəqar – çörək verən,
dolandıran
Nuşun dorən – göstərmək, nişan vermək
Nügbəhər – nübar
Nühəvar – 1. yelləncək; 2. lavaş yaymaq üçün taxta; bax: nuhəvar
Nükər – nökər
Nükərgəri – nökərçilik
Nükəri – nökərlik
Nüq – təzə
Nüqoni – təmir (misg.)
Nüqun – təzə ailə
Nügisoz – yenilikçi
Nüqun – təzə ailə quran
Nüne – arı yuvası
Nünqatığı – qəlyanaltı
Nüntari – soğan şorbası
Nüşvə – eniş

O
Obiyə – lehimləmə (misg.)
Odan – su ehtiyatı saxlanan yer
Oğu – zəhər, ağu
Oxar – bıçaq itiləyən alət
Ohəng – əhəng
Ohun – dəmir
Oqostə – o cür
Oqüşqə – pəncərə
Ombordor – anbardar
Olat – paltar
Ol biran – qızarmaq, allanmaq
Qlıxçılığ – yəhər
Olısavod – ali savad
Orda – un
Ordeyin – unlu
Orinə – cümə
Osi biran – darıxmaq, əsəbiləşmək
Ostin – paltarın qolu
Oşboz – aşnaz
Oşbozgəri – aşpazlıq
Oşıq – aşiq
Oşiq biran – aşiq olmaq
Oulə – çiçək xəstəliyi
Ourun – arının yığdığı şirə, çiçək
Ouşun – şəlalə
Ovkəş – suçəkən, nasos
Ovsar – yüyən
Oylə – ailə
Oyləli – ailəli
Ozod – azad
Ozodgəri – azadlıq
Obiyə – lehimləmə

Ö
Ödom – adam
Ödomgəri –adamlıq
Ödömi – adam
Ödrang – maşa
Öginə – güzgü
Öginəli – güzgülü
Öpənir – sulu pendir
Ördöyüc – ələk
Öü – su
Öürə – bulud
Öürəz – iməcilik
Öürinə – buludlu
Öüsinə – nağıl
Öü soxtan – əritmək
Övərə – qədim evlərdə çimmək üçün yer
Öylod – övlad
Öylodgəri – övladlıq
Öyşaləğənd – qənd
kimi şirin

P
Padşazadə – şahzadə
Palal – pas
Palalun/pəlalin – paslı
Palannəvar – yəhər ləvazimatı
Pamador – pomidor
Panc – beş
Panc sad – beş yüz
Papuç – başmaq
Par – qanad
Parabizən – qanadları üstündə qara xalları olan balaca qırmızı cücü
Paristan – uzanmaq
Paristək – qaranquş
Parsənqi – beşdaş
Pasta – tələsik
Par zərən – qanad açmaq, uçmaq
Pay – ayaq
Payistə – dayanmış
Payistən – dayanmaq
Paykiloi – beşkiloluq
Payqədi – beşqatlı, beşlaylı
Paylimə – nərdivan
Paymərtəbə – beşmərtəbə
Paymoha – beşaylıq
Peşin – qabaqcadan maaş hesabına verilmiş pul, avans
Peydə birən – görünmək, peyda olmaq, görsənmək
Peyğəmbəri – qarğıdalı
Peymundan – ölçmək
Peyrə – piyada
Pezirən – bişirmək
Pəhli – yan
Pəhnəki – gizli
Pəhnəsoxtei – gizlədilmiş
Pəhnisoxtagor – gizlədən
Pəhnum biran – gizlənmək
Pəl – kəvərəoxşar yeməli meşə soğanı
Pələ – mərçək, sırğalıq
Pəlü – yamaq
Pəlü zəran – yamamaq, yamaq qoymaq (vurmaq)
Pəlüin – yamaqlı
Pəlüftan – süzmək Pəmbeyin –
pambıq geyim Pəmbə – pambıq
Pəmbəvəçirəgor – pambıqyığan
Pəncoh – əlli
Pəncohmanoti – əlli manatlıq
Pəncohlıq – əllillik
Pənd – düymə
Pənir – pendir
Pənsəböh – birisigün
Pərdi – tir, pərdi
Pərdü – şalban
Pərəndə – qaranquş
Pərəha/pəri – srağagün
Pərvəreş darən – pəlvəriş etmək
Pəs – bəs
Pəsdə –sonra
Pəsfərdü –biri gün
Pəsoğ –şəkər tozu
Pəso mundan – geri qalmaq
Pəstöyi – yarımfabrikat
Pəş – yun
Pəşmun – paltar geyim
Pəştvəçirəgor – yunyığan
Pırdin – quş tükü
Pısgiri – cırcırama
Pıstripip – dabanağacı (çəkməçi aləti)
Pişikovi – dəniz pişiyi
Pışqıli – qığ
Pilənbəri – bayram yeməyi
Pılığ – gözdə əmələ gələn ağ çirk
Pilpilək – kəpənək
Pinc zərən – saxsı qabı yamamaq
Pinə – çarığın yırtılan yerinə
qoyulan gön parçası
Pinəgəri – pinəçilik
Piror – inişil
Pirorun – inişilki
Pirvayi – yaxşı
Pirzən – qarı
Pişətə – keçmişdə
Piş kərdan – qovmaq
Piş kərdə – qovulmuş
Pişətə – əvvəl
Piş giriftan – küsmək
Pişin – günorta
Pişinə – günorta vaxtı
Pişt – arxa
Piyoz –soğan
Piyozın –soğanlı
Piyozi –çəhrayı
Piyozluğ –soğanlıq
Poxdən – bişirmək
Ponzah – on beş
Por – keçən il, bildir
Poriz – payız
Poşna – daban; corabın dabanı
Poyistə – dayanmış
Poyistən – dayanmaq
Poyundan – saxlamaq
Poyusdə saxtən – saxlatdırmaq
Pö – ayaq
Pönə – gizli
Pönə birən – gizlənmək
Pönəki – gizlicə
Pöydö doran – görünmək; bax: peydə birən
Pöyüstan – dayanmaq
Pux – xorultu
Pux zərə – xoruldamaq
Pulbola – şar
Pulol soxtan – şişirtmək
Pulpulə – göyərti növü
Pur – dolu
Pur biran – dolmaq
Pur soxtən – doldurmaq
Pusirən – çürümək
Puso – geri
Puştun – əmcək, döş, yelin
Pükundan – bükmək
Pür – arğac
Pürinə– yarpız
Püsiran –çürümək
Püsirə –çürümüş
Püst –dəri, qabıq
Püspüsə – gavalı növü
Püstələk – divarı şirələmək üçün dəri parçası
Püst kəndan – qabığını soymaq
Püşö – qabaq
Püşögir – önlük
Püşötuği – alınqabağı naxış növü (toxucu)

R
Raftan – getmək
Rag – yerkökü
Rag – vena (damar)
Rağan – yağ
Rağannanun – yağlı çörək
Rağbəti – layiqli, münasib
Rah – yol
Rang – rəng
Rangbırang – rəngbərəng
Rangın – rəngli, rəngin
Rang zərən – rəngləmək
Rasiran – çatmaq, yetişmək
Rasirə – yetişmiş
Rasirəgor – yetişən, yetən, çatan
Ras saxtən – düzəltmək
Rasundan – çatdırmaq
Rayək – itdirsəyi
Razi – razı
Razigəri – razılıqla
Razigəriyəvaz – razılıq
Rezbavokun – yivaçan
Rəhruvok – itdirsəyi; bax: rayək
Rəncbər – əkinçi, rəncbər
Rəncbəri – əkinçilik, rəncbərlik
Rıxdan – tökülmək
Rıxta – tökülmüş
Rıjundan – sökmək, tökmək dağıtmaq
Rıkal – şumlanmış yerdə əmələ gələn arx
Rımont soxtən – təmir etmək
Rında – rəndə; rəndəli Rında
zərə – cilalamaq
Rındazərəgor – yer şumlayan
Rırı/ruru – bağırsaq
Rış – saqqal Rışg – sirkə
Rışğand/rışqənd – rişxənd
Rışqənd saxtən – rişxənd etmək
Rışta – ip, kəndir
Rıştarusmun – əyrilmiş sap
Rışın – işıqlı
Rimont birəni – təmir olunmalı
Rimontın – təmirli
Rost – düz
Rost soxtan – düzəltmək
Röyüstan – hürmək
Ru – üz
Rubənd – üz örtüyü, rübənd
Rufta – süpürülmüş
Ruftan – süpürmək
Ruğandon – yağqabı
Ruğanfürüş – yağ satan
Ruğanmü – vazelin
Ruğanın – yağlı
Ruho doran – əlindən vermək, salmaq
Rukərə – çay
Rulu – üzlü
Rusmun – sap
Ruşun doran – göstərmək
Ruvah – tülkü
Ruz – gün
Ruza – orucluq
Ruza moh – orucluq ayı
Ruza giriftan – oruc tutmaq
Ruzavokin – orucaçdı
Ruzinə – baca, nəfəslik

S

Sad – yüz
Saxt – bərk
Saqot – dəhrə
Sal – il
Saliya – gəmi
Sanq – daş
Sanqaçaxmox – çaxmaqdaşı
Sanqbəndi – küçə, həyət döşəməsi
Sanqın – daşlı
Sarmaş – sarmaşmaq
Sarmaşmış biran – sarılmaq
Sarf – sərf
Sarfalı – sərfəli
Sataş birən – sataşmaq
Satıl – su qabı
Saye – kölgə
Sayıl bəstən – axıtmaq
Seminci – üçüncü
Seto-seto – üç-üç
Sə – üç
Səbhi – sabah
Səbhini – sabahkı
Səbirsizgəri – səbirsizlik
Səbis – altmış
Səbis dəh – yetmiş
Səfər saxtən – səfər etmək
Səg – it
Səglə – itciyəz
Səhət – saat
Səhətsoz – saatsaz
Səhəzar – üç min
Səimin – üçüncü
Səiminci – üçüncü
Səimçi – üçüncü
Səlüngə – üçayaqlı
Sənq-sənq – daş-daş (oyun adı)
Sər – baş
Sərbar – yüküstü
Sərbilindi – başıucalıq
Sərboz – başçı, şərbaz
Sərbənüvşə – üzüaşağı
Sərçin – bərbər
Sərçini – bərbərlik
Sərçol – ayaqyolu
Sərmizi – stolüstü süfrə
Sərd – soyuq
Sərdəf – samovarın lüləsinin dibi
Sər dəhistan – başlamaq,
bünövrəsini qoymaq
Sərdig – qazanın qapağı
Sərdora – rəf
Sərduvaq – duvaq
Sərduvar – divarın üstü
Sərəqıt – tavan
Sərəqət – evin bayırdan damla divarının (şalbanların) arası
Sərədər – başağrısı
Sərəpö – başsız
Sərgin – peyin
Sərqi – sarğı
Sər-mux – ust-baş
Sərpögərd – sərpayı
Sərpüş – qazan qarağı, sərpuş
Sərvər – başsız, sərvər
Sərvəri – özbaşinalıq
Sər vo dic raftan – başı gicəllənmək
Sər zərən – qalxmaq, baş çəkmək; baş vurmaq
Sərzimi – üzüaşağı
Sərzirava – üzüaşağı
Sərşangum – axşamüstü
Səşənbi – çərşənbə
Səta – üç dənə
Səyxaş – sakitlik
Səyənd – and
Səyənd doran – and vermək
Səyənd soxtan – and içmək
Sıxan – söz
Sıxanlı – sözlü
Sıxansoz – sözbaz
Sımoğ – sumaq
Sır – sirr
Sır doran – sirr vermək
Sıpkar – çalxala
Sırx – qırmızı
Sırx biran – qızarmaq
Si – alma
Sid– otuz
Sihr –qaynar
Six – fırlanğac
Siin – almalı
Siqmiş saxtən – sıxmaq
Siqurta – sığorta
Silim – nərdivan
Silisçi – müstəntiq
Silohrossoxtagor – silahdüzəldən
Simbə – metal üzərində mıx yeri açmaq üçün alət (misg.); müq.et:
azərb. sümbə
Sineyisuxtə – canfəşan, təngnəfəs
Sinəgiri – nəfəsitutulma
Sinoy – isti su
Sinoy biran – çimmək
Sipsiyah – qapqara
Sir – tox
Sirri – sirli
Sirt – hündürlük, təpə
Sist soxtan – boşaltmaq
Sital – tənbəl, sital
Siyapur – həyasız, utanmaz
Siyəh – qara
Siyəh biran – qaralmaq
Siyəhə əli – qara alça
Siyənəft – qara neft
Siyəzi – xaral, kisə
Soça – balaca səhəng
Soğum – sümük
Sol – il
Sou – səhəng
Sov – kuzə
Soya (birin) – arı səbəti
Subrariş – ağsaqqal
Sulo – deşik
Sulo-dərə – dəlmə-deşik
Sumoği – sumağı rəng
Sundum – zindan (alət)
Surxunic – suraxanlı
Suvor biran – atlanmaq, minmək
Suvor birə – atlanmış
Suzundan – yandırmaq
Sük – yüngül
Sülünbə – nərdivan
Sümər – kövşən, saman, küləş
Sümərdun – samanlıq
Süpürləmiş saxtən – süpürləmək
Sürg – buynuz
Sürvə – öskürək
Södəgər – alverçi, sovdagər
Söykənmiş biran – söykənmək

Ş
Şəlbəh – dağ keşnişi
Şinox – tanış
Şinoxundan – tanış etmək
Şaband – çarıq bağı
Şadluq saxtən – şadlanmaq
Şağalduna – pətənək
Şaxs – şəxs
Şaqaraq zərən – şaqqıldamaq
Şaqum – axşam
Şaquminə – axşamkı
Şalaband – tumanbağı
Şalabandboft – tumanbağı toxumaq üçün dəzgah
Şalbof – şaltoxuyan
Şalgərdən – şərf
Şalqam-şalqam – gildir-gildir; müq.et: azərb. şalqam lamaq
Şarə-şar – sevinə-sevinə
Sarm birən – xəcalət, çəkmək, həya etmək
Şast – altmış
Şatur – qasid, poçtalyon; müq.et: azərb. köhn. satır
Şe – köynək
Şeş – altı
Şe-şalvor – şalvar-köynək
Şəft – əyri
Şəhəkü – arı pətəyinin içində olan çarpaz ağac
Şəmələ – şam
Şənə – kürək
Şəngüm – axşam
Şəngüminə – axşamkı
Şərbəti – kasa
Şəş – altı
Şəştə – altı dənə
Şırta qılın – sulu kartof, kartof şorbası
Şib – əyri
Şibçin – almadərən
Şimər – zaman
Şimərdən – saymaq
Şimərdun – samanlıq
Şing – yemlik
Şiniran – eşitmək
Şiləsər – eyvan, artırma
Şir – süd
Şirdüş – sərnic
Şirəng – səhəng
Şirəxak – doşab şirəsi
Şirəpust – (divarı, döşəməni) şirələmək üçün dəri
Şirəvo – südlü sıyıq
Şirxar – südəmər
Şiristan – yoğurmaq
Şiriş – yapışqan
Şirnəsib – şirin alma
Şişirən – basmaq, tapdalamaq, yıxmaq
Şiğəmədərd – qarınağrısı
Şogird – şagird
Şokər – şakər
Şokər biran – şakər olmaq
Şokəri – şakərlik
Şor – şad
Şö – gecə
Şö buror – qayın
Şöçiraği – şəbaraq (gecə quşu)
Şö xuvar – baldız
Şöürüz – gecə-gündüz
Şubuc – bit
Şubənd – eni bir sm.-ə qədər olan, yundan toxunmuş uzun çarıq
bağı
Şud – taxtabiti
Şuqar – yarğan
Şum – tarı şanı
Şunandən – tullanmaq
Şundan – atmaq
Şunə – daraq
Şunuxtagor – tanıyan
Şunuxtan – tanımaq
Şuri – qaraquş
Şüküm – hirs, qəzəb
Şükümüm – hirsli, qəzəbli
Şünaxtən – tanımaq
Şünəbəsər – şanapipik
Şürçə – şor (ağartı növü)
Şüri – yağ tortası
Şürqaqol – şorqoğal
Şüştan – yumaq
Şüştə – yuyulmuş
Şökuri – toyuq korluğu
Şöpara – yarasa
Şüvər – ər
Şüvərli – ərli, ərdə olan (qadın)
Şüvərsiz – ərsiz

T
Tağısta – dammış
Taxtavəy – yunu telləndirən alət
Taxtaçol – quş üçün qurulan tələ
Taxsır – təqsir
Taxsırkor – təqsirkar
Taxsirkorsoxtagor – təqsirləndirilən
Tan – bədən, tən
Tana – sırğa
Tapançü – belə bənzər alət
Tapun – alçaq
Tar – yaş
Tare kələm – kələm qovurması
Tariki – qaranlıq
Tartü – ağac yonqarı, talaşa
Tarustan – qaşımaq
Tasirə – boğulmuş
Tastən – bilmək
Tasirən – boğulmaq
Tasma – qabın ağzına çəkilən dəri və ya parça; belə
Tat – tat
Tatari – şallaq, qamçı
Tati – tatca
Tə – istiqamət bildirən önqoşma
Tədi – tələsik
Tədorük soxtan – tədarük görmək (etmək)
Təhl – acı
Təhli – acılıq
Təhləpusi – çöl sarımsağı
Təhləsir – sarımsaq
Təhnö – tənha
Təhnöyi – tənhalıq
Təhr – təhər
Təhsirə – çürümüş
Təxil – taxıl
Təxilküftəgor – taxıldöyən (maşın)
Təxilxişksoz – taxıl qurudan qurğu
Təkbənd – toqqa
Təkror birə – təkrar olunmuş
Təkror soxtan – təkrarlamaq, təkrar etmək
Tələbsoz – tələbkar
Təli – tikan
Təli qətqəli – çaytikanı
Təmbü – tənbeh
Təmizdili – təmizürəkli, açıqürəkli
Təmiz soxtan – təmizləmək
Təməhsür – tamahkar
Tənbinəhrə – çılpaq
Tənəkə – xammal, misin xam forması
Təng – dar
Təngəş – müvaziləşmək
Təngdil – təngənəfəs
Təngdili – təngənəfəslik
Tənür – təndir
Tərçiq – danaqıran
Tərək – nişastadan hazırlanmış xörək
Tərg saxtən – tərgitmək
Tərsəqun – qorxaq
Tərsi – qorxu
Tərsiran – qorxmaq
Təsür saxtə – təsir olunmuş
Təsür saxtən – təsir etmək
Təşnə – susuz
Təşənəyoği – həvəcüvə (müalicəvi ot növü)
Tı – sən
Tırkəmə – ildırım
Tic – iti
Ticəçim – itigözlü
Ticədandun – itidişli
Ticədunduq – itidimdik
Tilat – ağzı yeyilmiş və sapı çürümüş, işlənmiş bıçaq
Tihi – boş
Tihisoz – boşaldan
Tikun – dükan, mağaza
Tirax/türax – çarıq
Tirə çu – oxlov
Tiriq-tiriq – oyun adı
Tirtir – keşiş
To – dənə, ədəd
Torıki– qaranlıq
Tosiran –boğulmaq
Tosirə –boğulmuş
Tosundan –boğmaq
Tou – ocaq, buxarı
Tousdum – yay (fəsil)
Toykirşə – kirşə tayı
Tö – metalın qızdırılıb soyudulması prosesi (misg.)
Tö – tay
Tö biran – allanmaq
Tö doran – yolundan çıxarmaq
Tölərzə – qızdırma
Töü – qızdırma
Tşo – doşab
Tuğ – alın
Tumar darən – tumarlamaq
Tumeçidi – balqabaq tumu
Tup biran – toplaşmaq
Tup soxtan – toplamaq
Turmux – yumurta
Tüğ – damcı
Tülə – yunu təmizlənmiş dəri
Tümo – zökəm
Tünik – nazik
Türəmə – törəmə
Tüvəlos – quymaq

U
Uf – uf (ədat)
Ufsoz – ufuldayan
Ux – ox
Uxşəmiş – oxşayan
Uxşamiş birən – oxşamaq
Uxşamiş soxtan – oxşatmaq
Uxşor – oxşar
Uxşori – oxşarlıq
Uxşun – oxatan
Ux şundan – ox atmaq
Ulduzi – ulduzşəkilli naxış növü
Umhəl – o vaxt
Umhəlin – o vaxtkı
Umhəli – o vaxtlar
Umoran – gəlmək
Umruz – bu gün
Umruzin – bugünkü
Umsol/ümsal – bu il
Umuc – qatışıq
Umun – biz (əvəz.)
Un (von) – o (əvəz.)
Unca – ora, orada
Unyekin – o birisi
Urus – rus
Urusiyyət – Rusiya
Uruz – o gün
Usandan – yandırmaq
Usdan – hamilə
Usqu – tonqal
Usdum – ərsin
Ustoran – almaq
Ustuxun – sümük
Uşun – onlar
Utanmiş birən – utanmaq
Utanmiş soxtan – utandırmaq
Uvordan – gətirmək

Ü
Ü – o
Ügə – ögey, doğma olmayan
Ügəi – ögeylik
Ülgüzərəgor – ülgüçü
Üntər – elə
Öpeymun – suölçən
Üşə – meşə
Üyetikin – o birisi
Üylodxoh – övladsevər
Üzgi – üzgü

V
Va – fel düzəldən önşəkilçi
Vaburan – əhatə etmək
Vaçandan – qoparmaq, çıxarmaq
Vaçarundan – yıxmaq
Vaçarxıstan – fırlanmaq
Vaçağundan – sıçratmaq
Vaftoran – dəymək, toxunmaq
Vağundən – soxmaq
Vaxardən – baş çəkmək, dəymək
Vaxıştan – durmaq, oyanmaq
Vaxist-nişt – oturub-durma
Vaxişt-nişt soxtan – oturub durmaq,
münasibətdə olmaq
Vaxsundan – oyatmaq
Vakazirən – bulaşmaq
Vaqunaəhəysoxtagor – qatar sürücüsü
Valağunda – bulaşmış
Valağunda soxtan – bulamaq
Valağundan – bulaşdırmaq
Vamasirə – şişmiş
Vamasirən – şişmək
Var – yel
Varə – sap
Varaftan – dəymək, toxunmaq
Varangərən – xalça dəzgahında çubuq
Varastan – qurtarmaq
Varaşist – toy xərci
Var dorən – çevirmək, dönmək,
hərlətmək
Var dərən – çevirmək
Varə – sap
Varəncil – təzə əncir
Varəndə – yağıntı, yağmur
Var dərən – fırlatmaq; bax: vardorən
Varistə – yağmış
Varistən – yağmaq
Vaspardən – söykənmək
Vassol – bahar
Vehəm – bir-birilə, bahəm
Verixtan – qaçmaq
Verujundan – qaçırmaq
Vese – kimi (önqoşma)
Vəcə – neçə
Vəçə – beçə
Vəçəqundən – çırmalamaq
Vəçənüm – dilənçi
Vəçənümi – dilənçilik
Vəçəyistən – oynamaq
Vəçirəqar – dilənçi
Vəd doran – vədə vermək, söz vermək
Vədoran – itələmək
Vəfo – vəfa
Vəfolı – vəfalı
Vəxədnoy – bazar günü
Vəxəzundan – durğuzmaq, oyatmaq
Vəhş – vəhşi
Vəhş biran – vəhşiləşmək
Vəkə – çəpiş
Vəkiran– yığmaq
Vələnd –hörümçək
Vəlg –yarpaq
Vəlistan –yalamaq
Vəngəstan –salmaq
Vəngiran –doğramaq
Vər – səhəngin boğaza qədər olan hissəsi
Vərd – xalça dəzgahında olan çubuq
Vərdivord – xalçada olan taxtanın hərəkətə gətirilməsi
Vərə – qarğa
Vərəqləmiş soxtan – ərəqləmək
Vərəvurd saxtən – fürsəti əldən
Vermək; müq.et: azərb. dial.
vərəvurd eləmək «qoz qaymağ»
Vərəzə – yoxuş
Vərf – qar
Vərfin – qarlı
Vəristan – asmaq
Vərhəm biran – bulanmaq
Vərhəm soxtan – bulamaq
Vərmoran – qalxmaq
Vərzəndən – dağıtmaq
Vəs – bəs
Vətöyistan – dözmək
Vəşmərdən – söymək
Vəşundan – qusmaq, öyümək
Vəyiftan – götürmək
Vəyəsiran – yapışmaq
Vırt-vırt – deyinmə, donquldanma
Vırt-vırt soxtan – deyinmək,
donquldamaq
Vic – yelkən
Vicə – qarış
Vidalaşmış əbirən – vidalaşmaq
Vin – bax (görmək felinin III şəxs əmr forması)
Vini – burun
Vir – itki
Vir biran – itmək
Virbirəhon – itirilmişlər, yox olmuşlar
Vir soxtan – itirmək
Vobərdan – yoğurmaq, daramaq
Voçirəqar – yığımjıl
Vodaştən – götürmək Vodkərdən – qovlamaq Vodkərdə saxtən – qovlatmaq
Vodmaran – qalxmaq
Vodvardən – çıxarmaq
Voğundan – soxmaq
Vogəh biran – oyanmaq
Vokərdən – açmaq
Voləndən – göstərmək
Vomosiran – şişmək
Vomosirə – şişmiş
Vomuxta – öyrənmiş
Vomuxtan – öyrətmək
Vomunda – yorğun
Vomundan – yorulmaq
Vonçüm – sarmaşıq
Vor – yel
Vorə – sap, ip
Voriş – yağış
Voz – açıq
Vozi – oyun
Vozi bərdan–udmaq (oyunda)
Vozi saxtən – oynamaq, rəqs etmək
Voyistən/vöyüstan – istəmək, arzulamaq
Voyərdundan – qaytarmaq
Vuxardən – dəymək
Vuşvərdən – söymək
Vülö doran – uduzmaq
Vürşi – çörək ovuntusu
Vürü – umac

Y
Ya – gəl
Ya – ya (bağ.)
Yaiş – ya da (bağ.)
Yağini – yəqinlik
Yahudi – yəhudi
Yaqi – yağı, düşmən
Yaqin – yəqin
Yalğuz – tək, yalqız
Yaltağ – yaltaq
Yaltaği – yaltaqlıq
Yaltağgəri – yaltağlıq
Yaltağgəri soxtan – yaltaqlıq etmək
Yani – yəni
Yaraş birən – yaraşmaq
Yaraş saxtən – yaraşdırmaq
Yarış – yarış
Yarışmiş birən – yarışmaq
Yaşamış biran – yaşamaq
Yavoşlə – yavaşca
Yayılmış biran – yayılmaq
Yazığ – yazıq
Yazıği – yazıqlıq
Yazığgəri – yazıqlıq, tağırlıq
Yazığgəri soxtan – yazıqlıq etmək
Yazığıyi umoran – yazığı gəlmək
Ye//yeki – bir, biri
Ye bicə – bir azca
Ye xərə – bir xeyli
Yedönə – bir dəfə, bir dönə (dan.)
Yeimci – birinci
Yekəm – bir az, bəzi
Yekəmi – bəziləri
Ye qoş – bir az
Yeta – bir dənə
Yetayi – biri, birisi
Yetək – bircə, tək bir
Yetim – yetim
Yetimgəri – yetimçilik
Yetimi – yetimlik
Ye to – bir az, bir qədər
Yeznə – yeznə, kürəkən
Yəbirdən – birdən
Yəciqə – yerli; həmyerli
Yədanduni – birdişli
Yəxə – yaxa
Yəxəhərza – yaxasıaçıq
Yəkəma – bəziləri
Yəqəd – bir qat
Yəni – yəni
Yəmanota – manatlıq (bir manat)
Yəpoyi – birayaqlı
Yərangi – birrəngli, yekrəng
Yəva – pis, yava
Yəvər – düyə
Yəvo – pis, yava
Yəvogəri – pislik
Yəvoşlə – astaca, yavaşca, yungulcə
Yiğindərin – yır-yığış
Yiki – biri(si)
Yod – yad
Yodgəri – yadlıq
Yodi – yadlıq
Yof biran – tapılmaq
Yof soxtan – tapdırmaq
Yoftan – tapmaq
Yol – yal, yalman
Yonzəh – on bir
Yos – yas
Yos giriftan – yas tutmaq
Yosin – yasin
Yos nohran – yaş qoymaq
Yuxsul – yoxsul
Yuxsulgəri – yoxsulluq
Yuxsuli – yoxsulluq
Yunca – yonca

Z
Zabt – zəbt
Zabt soxtan – zəbt etmək
Zabtsoxtagor – işğalçı
Zaif – zəif
Zalüm – zalım
Zan – qadın
Zanburo – vurgetsin (silah növü)
Zand – zənn
Zand soxtan – zənn etmək, düşünmək
Zani-mərdi – arvadlı-kişili
Zanuna – qadın üçün, qadına aid
Zanxolu – dayıarvadı
Zan-şüvər – ər-arvad
Zang – zəng
Zang zərən – zəng vurmaq
Zangəri – qadınlıq, arvadlıq
Ziy – yaşa
Ziyod – artıq
Ziyod biran – artmaq
Ziyod soxtan – artırmaq
Ziyodi – artıqlıq
Ziyodgəri – artıqlıq
Ziyon – ziyan
Ziyon saxtən – ziyan etmək
Ziyoni – ziyanlıq
Ziyonkor – ziyankar
Ziyonkori – ziyankarlıq
Ziyonni – ziyanlı
Ziyongəri – ziyanlıq
Ziley – tez
Zimilərz – zəlzələ; müq.et: azərb. dial. Yer tərpənməsi
Zimin – yer
Zindon – zindan, həbsxana
Zində – diri
Zində-zində – diri–diri
Zir – aşağı, aşağı hissə; alt
Zir-zəvər – aşağı-yuxarı, alt-üst
Zirbıği – bığaltı
Zirqurti – boğazaltı
Zirdabon – dabanaltı
Zirin – altdakı
Ziro – aşağı, alt
Zirolat – alt paltarı
Zirpüsti – dərialtı
Zirxoki – torpaqaltı
Zirxərmoni – xırmanda döyülən taxıldan qalmış qalıq: köçəl
Zirçümi – gözaltı
Zirçünə – çənəaltı
Zirşir – südün alt hissəsi
Zirşəlvar – alt tumanı
Ziröyi – sualtı
Zistan – yaşamaq
Zınqavod – mıxın başını girdələmək üçün alət (misg.)
Zuvan – dil
Zuvol – kömür
Zuvolkeş – kömürçü
Zuvolsuzundagor – kömür yandıran
Zuvolfürüş – kömürçü, kömürsatan
Zuyiraz – tezliklə
Zumustun – qış
Zumustuni – qarpız
Zuni – diz
Zunə – kilid,qıfıl
Zur – zor, güc(ü)
Zurgəri – güclülük, zorluluq
Zuhun – dil
Zuhunbəbəy – turşəng
Zuhundan – diriltmək
Zuhunlə – dilciyəz
Zuhunşünas – dilşünas, linqvist, dilçi
Zuğol – zoğal
Zuğoli – zoğalı (rəng)
Zü – tez
Zübəzü – tez-tez
Züdirəgor – itigözlü
Züdən – tezdən
Zükəm – zökəm
Zül-züli – zolaqlı, zolaq-zolaq
Zülei – tələsik
Zügirəştəni – tez keçən
Zəvər – yuxarı
Zəvərin – yuxarıdakı
Zəyifi – zəiflik
Zəyifləmiş birən – zəifləmək
Zəyifgəri – zəiflik
Zəmonə – zəmanə
Zəndan – doğmaq
Zəndəgor – doğan
Zəncirəbənd – armud növü
Zənlə – arvadcığaz
Zəngü – üzəngi
Zənən – qadın
Zəpzərd – sapsarı
Zəran – vurmaq
Zərva – aşağı
Zərd – sarı
Zərd biran – saralmaq
Zərdi – sarılıq
Zərdə – yer kökü
Zərdəkülə – sarıkök
Zərdəö–kəsilmiş pendirdən axan su
Zərofət – zarafat
Zərofət soxtən–zarafat etmək
Zərofətcil – zarafatcıl
Zərə biran– vurulmaq, qırxılmaq, çalınmaq
Zərəbəstən – çağırtdırmaq Zərəl– zərər; müq.et: azərb. dial. zərəl Zərəl
zəran– zərər vurmaq
Zərəl soxtan – zərər etmək
Zərəgov – vurağan inək
Zərəgor – vurağan

Add new comment

Plain text

CAPTCHA This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.