Min zanîbû, silaba min ê bi awakî bersîvekê bistîne, dikane wek silav, silam û hwd be, lê li erdê namîne, ber avê re nare; ji xewla Eyşe Şana gorbihişt, çima ku ew bi Kurmancî bû. Dê derkevin, ji vir, ji wir Kurdîhezên şêrîn, wê hawirdorê germ û nerm bikin bi wê denganîya xoşewîst a Kurdî.
Hemwelatîyê Şêrîn dibe ku hemwelatîya me qaşo be ji bo dagirkeran, bila wisa be jî, çêtir e ji hemwelatîbûna rastî ya dagirkeran; lê dê ew roj jî bên, bîhna wan ji nuha de tê, em ê jî wek her kesekî bi hemwelatîbûna xwe serbilind bin. Gelekî sipas ji bo bersîva te; pir kêfxweş bûm; bi hêvîya ku hevalên din ên Kurdîaxêv jî xwe bera nav qadê din, his û hestên me bi wan dengên muzîkal ên Kurdî bişon, birengînin. Ji nuha de ji wan re jî bêjim, dema we xweş.
Mancel
Min zanîbû...